This is page cv_b0103. Please don't edit above this dashed line. Thank you! -----------------------------------------------------------------------------
DRAGA -- DRAUGR. 103
iatvards a thing; mikit dregr mik til þess, Fs. 9; engi ofkæti dregr' mik til þessarar ferðar, i. e. it i s no(by my own choice that í -undertake this journey, Fms. ix. 352; slíkt dró hann til vinsældar, ibis furthered him in popularity, vii. 175, Sks. 443 B; mun hann slikt til d., it will move, influence him, Nj. 210; ef hann drægi ekki til, if he was not concerned, 224. 2. dragatil isusedabsol. or ellipt., denoting the course of fate, and many of the following phrases are almost impers.; nema til verra dragi, unless matters turn out worse, Nj. 175; búð, dragi til þess sem vera vill, Lat. y at a evenient, 185; ef honum vill þetta til dauða d., if ibis draw to his death, prove fatal to him, 103, Grett. 114; þat samband þeirra er þeim dregr báðum til bana, which will be fatal to both of them, Nj. 135; enda varð þat fram at koma sem til dró, Ísl. ii. 263; sagði Kveldúlfr at þá (then) mundi þar ti! draga sem honum hafði fyrir boðat, Eg. 75; dró til vanda með þeim Rúti ok Unni, it was the old story over again, Nj. 12; dró til vanda um tai þeirra, 129; at her mundi til nnkillar ugiptu draga um kaup þessi, that mickle mischief would arise from this bargain, 30; dró þá enn til sundrþykkju með þeim Svíum, the old feud with the Swedes began over again, Fms. x. 161; ok er úvíst til hvers um dregr, Fs. 6; svá er þat, segir Runólfr, ef ekki dregr til, unless some unforeseen things happen, Nj. 75; hón kvað eigi tilikligt at til mikils drsegi um, Ísl. ii. 19; þá dró nú til hvárttveggja. Bret.; hence til-drög. n. pl. cause. B. IMPERS. 1. of clouds, shade, darkness, to be drav-'n before a thing as a veil; dimmu (acc.) þykir á draga ráðit Odds, it looked as if gloom were drawing over Odd's affairs, Band. 10; ok er í lók at draga skurirnar (acc.), it began to draw into showers, i. e. clouds began to gather, Fms. iii. 206: often ellipt., hratt stundum fyrir en stundum dró frá, [clouds] drew sometimes over, sometiin. es off, of the moon wading through them, Grett. 114; dregr fyrir sol, \a veil] draws over (be sun, be is bid in clouds; sky vónarleysu döpur drjugum dró iyrir mína gleði-sól, Bb. 2. 9; dregr á gleði biskups, [clouds'] drew over the bishop's gladness, it was eclipsed, Bs. ii. 79; eclipsis heitir er fyrir dregr sól rðr tungl, it is called an eclipse when [a veif] draws over the sun or moon, 1812. 4; tunglskin var Ijost, en stundum dró fyrir, the moonshine was clear, and in turn [a veil] drew over it, Nj. 118; þá sá lítið af tungli Ijóst ok dró ymist til eor frá, Ísl. ii. 463; þat gerðisk, at á dregr tunglit, ok verðr eclipsis, A]. 54. 2. in various connections; dró yðr (acc.) undir hrakningina, en oss (acc.) undan, you were drawn into a thrashing (i. e. got one] , but we escaped, Nj. 141; hann (acc.) dró undan sem r. auðuligast, he bad a nar- row escape, Fms. ix. 392: absol., a noun or personal pronoun in acc. being understood, lítt dró enn undan við þik, there ivas little power of drawing out of thy reach, i. e. thy blow did its work right well. Nj. 199, 155; hvárki dró sundr nó saman með þeim, of two running a dead heat: metaph. phrases, mun annarsstaðar meira slóða (acc.) draga, there will be elsewhere a greater trial left, i. e. the consequences will be still worse elsewhere, 54; saman dró hugi þeirra, their hearts were drawn together, of a loving pair, Bárð. 271; saman dró kaupmála með þeim, they struck a bargain, literally the bargain was drawn tight, Nj. 49; hann hreinsar þat skjótt þóat nokkut im (acc.) hafi á oss dregit af samneyti (although we have been a little infected by the contact witb) annarlegs siðferðis, Fms. ii. 261; allt slafr (acc.) dro af Hafri, i. e. //. became quite mute, Grett. (in a verse): in a temp, sense, til þess er dró at degi, till the day drew nigh, Fms. x. 138; þá er dró at miðri nótt, Grett. 140; þá er dregr at Joluni, Yule drew nigh, Fbr. 138; dregr at hjaldri, the battle-hour draws nigh, Fms. vi. (in a verse); dró at því (the time drew nigh), at hann var banvænn, Eg. 126: of sickness, hunger, or the like, to sink, be overcome by, svá dregr at mér af elli, svengd ok þorsta, at..., Fms. iii. 96; nú þvkki mér sem fast dragi at þér, th ow art sinking fast, Fas. ii. 221; ok er lokið var kvæðinu dregr at Oddi fast, O. was sinking fast, 321: of other things, tók þá at d. fast at heyjum bans, hi s s to ek was very low, Fms. iii. 208; þoku dregr upp, a fog draws on, rises, 97 (in a verse), but ok taki sú poka (nom.) fyrir at d. norðrljósit, Sks. an (better þá þoku, acc.) C. REFLEX, to draw oneself, move; ef menn dragask til föruneytis þeirra (Join them) úbeðit, Grág. ii. 270; Sigvaldi dregsk út frá flotanum, 8. draws away from the fleet, Fms. xi. 140; ofmjök dragask lendir menn fram, i. e. the barons drew far too forward, vii. 22; hyski drósk á flótta, they drew away to flight, Fms. vi. (in a verse); skeiðr drógusk at vigi, the ship s drewon tobattle, iii. 4 (in a verse); dragask undir -- draga undir sik, to take a thing tooneself, Grág. ii. 150; dragask á hendr e-m, drógusk opt þeir menn á hendr honum er uskilamenn voru, Sturl. i. 136; dragask e-n á heridr, hann kvað þess enga van, at hann drægisk þá á hendr, ii. 120; dragask aptr á leið, to remain behind, Rb. 108; dragask út, to recede, of the tide, 438; dragask saman, to draw back, draw together, be collected, Fms. i. 25, Bs. i. 134; e-m dragask peimingar, Fms. vi. 9; d. undan, to be delayed, x. 251; the phrase, herr, lið dregsk e-m, the troops draw together, of a levy, i. 94, vii. 176, Eg. 277; dragask á legg, t o gro w up, Hkr. iii. 108; sem aldr hans ok vitsmunir drógusk fram, increased, Fms. vi. 7; þegar honum drósk aldr, when he grew up, Fs. 9; dragask á legg, to grow into a man; dragask við e-t, t o become discouraged, Fms. via. 65; d. vel, ilia, to do well, ill, Fs. 146: to be worn out, exhausted, drósk þá liðit mjök af kulda, Stud. üi. 20; drósk hestr hans, ii. 75 •' part, dreginn, drawn, pinched, starved, hestar mjök dregnir, Fms. ix. 276; görðisk fénaðr dreginn mjök, drawn, thin, iii. 208; stóð þar í heykleggi einn ok dregit at o!lu megin, a tapering hayrick, Háv. 53: of sickness, Herra Andrés lagðisk sjúkr, ok er hann var dreginn mjök, Fms. ix. 276. /3. recipr., þau drógusk um einn gullhring, they fought, pulled. Fas. iii. 387. From the reflex, probably originates, by dropping the reflex, suffix, the mod. Swed. and Dan. at draga -- to go, esp. of troops or a body of men; in old writers the active form hardly ever occurs in this sense (the reading drogu in the verse Fms. iii. 4 is no doubt false); and in rrod. usage it is equally unknown in Icel., except maybe in allit. phrases as, e. g. út á djúpið hann Oddr dró, Snot 229 new Ed.; to Icel. ears draga in this sense sounds strange; even the rerlex. form is seldom used in a dignified sense; vide the refer- ences above. draga, u, f., only in pl. drogur, timber carried on horseback and trailing along the ground, Ghun. 368; dragna-hross, a dray-horse, 369: metric, term, a s or t of anadiplosis, when a stanza begins with the last word of the preceding one, Edda (Ht.) 126, Skálda 191. dragi, a, m. a trail or long line of laden horses or c art s, Bjarn. 36: cp. heim-dragi, a loiterer, Lex. Poët. drag-kyrtill, m. a trailing kirlle or gown, Fins, vi. 440, viii. 336. drag-loka, u, f. a bolt; metaph. a loiterer, Finnb. 300. drag-máll, adj. drawling. Fas. i. 382. dragna, að, [Éngl. drain] , intrans. to dra g-, trail along, Fas. iii. 525, Siurl. ii. 49; Skíði d. eptir, Sd. 169; hann dragnar síðan heim at burinu, Húv. 54; hafði losnað annarr þvengrinn, ok dragnaði skúfrinn, Eb, 220: reflex., Fas. ii. 497. drag-nál, f. a bodkin, Fas. iii. 631. drag-net, n. a drag-net, opp. to lag-net, a laying-net. drag-reip, n. a 'draw-rope, ' halyard, Bs. i. 276, Edda (Gl.), Fms. vi. 303- dragsa, að, -- dragna, Karl. 147, 554. drag-síðr, adj. trailing behind, of a gown, Eg. 702. dralla, að, (dralls n.), qs. dragla, to loiter, (slang word.) DRAMB, n. I. prop, a roll of fat on the neck of fat men or beasts, hnakka-dramb, hnakka-drembi, cp. drambr, m. a knot in char- coal or logwood; hence II. metaph. arrogance, Nj. 47; ofbeldi ok dramb, Fms. vii. 20. J3. pomp, Fms. x. 232: drambs-fullr, adj. arrogant, Hoin. 151, Fms. x. 222: drambs-maðr, m. a haughty, pompous person, Fms. x. 254. Hkr. ii. dramba, að, to be haughty, por. -. pom, Flóv. 29, Hom. 135; d. í virðingu, 656 C. II; d. yfir e-m, Greg. 22, Niðrst. 7; d. yfir sér, to boast, Fas. i. 36; d. í móti e-u, Fms. xi. 11. dramb-hosur, f. pl. a sort of' court-breeches, ' Fms, vi. 440. dramb-lauss, adj. (-leysi. n.), unpresuming, Bs. i. 275. dramb-látr, adj. haughty, Greg. 24, Hom. 7, Fas. i. 89, Luke i. 51, Pass. 35. 7. dramb-læti, n. pride, Fas. i. 18, Str. 81. dramb-samliga, adv. (-ligr, adj.). haughtily, Hkr. iii. 244, Sks. 451. dramb-samr, adj. haughty, Sks. 701, Fas. i. 49, Pass. 21. 7. dramb-semi, f. haughtiness, H. E. i. 519, Al. 153. dramb-vísi, f. = drambsemi, Str. 82. dramb-víss, adj. = drambsanu, Hom. 152, Karl. 135. dramb-yrði, n. pl. haughty language, Sks. 558. DRANGR, m. a lonely up-standing rock, Dipl. v. 23; kletta-drangr, fjall-drangr, etc., freq. in Icel., vide Eggert Itin. 497: many, places take their names from these basalt rocks, Drangar (pl.), Drang-ey, Dranga- vík, Dranga-jökull, etc.; in popular lore these rocks were thought to be giants turned into clones, Ísl. jþjóðs. drang-steinn, m. -drangr, Greg. 62, Bs. i. 346, Mar. 93 (Fr.) drasa, u, f. [dros], prattle; drosu ok lygi. Anecd. 14; drösur (pl.) ok hégómlig orð, 78; hence the mod. drösla or drusla, u, f. a vulgar ditty. drasill, drösull, m., poet, a h or se, cp. Ygg-drasill, vide Lex. Poët. dratta, að, (qs. dragta), to t ra il or walk like a cow, Fas. ii. 128, i. 484: Homer's zlKi-xovs is rendered by drattandi. draug-hentr, n. adj. a sor t of metre, Edda (Ht.) 137; a supernumerary syllable being added to every line, this syllable seems to have been called drangr, a plug or log. DRAUGR, m. [Lat. truncus is perhaps akin]: I. a dry log; Edda (Gl.); this sense, however, only occurs in old poets, in compds such as el-draugr, beu-d., hirði-d., her-d., óðal-d. . jó-d., gervi-d., in poetical circumlocutions of a man, cp. Edda 68, 85. II. metaph. in prose (as it is now used), a ghost, spirit, esp. the dead inhabitant of a cairn was called draugr, Ld. 326, Fms. iii. 200, Bs. i. 256, Stj. 492. í Sam. xxviii. 15, Róm. 186, 217, Orkn. 210 (in a verse), Fas. (Hervar. S.) i. 436-438, Hkv. 2. 49, fsl. (Harð. S.) ii. 47 (in a verse); it also occurs in the verse on the Runic stone in Schonen, quoted and explained in Rafn Antiq. Orient. 178, but it is uncertain whether it is here used in the first or second sense. P. a sluggard, a drone who walks about as a ghost; draugs-ligr, adj.; drauga-skapr, m.; draugast, að, to w a lk about like a ghost. -y- metric., vide draughentr above. COMPOS: