This is page cv_b0204. Please don't edit above this dashed line. Thank you! -----------------------------------------------------------------------------
204 GLERAUGU -- GLÍKR,
bresta í gleri, to be shivered, to break into shivers, Hým. 29, -- the reading of Kb., 'í tvau,' is a gloss on the obsolete phrase :-- glæs also occurs twice or thrice in A. S. poetry, but not in the oldest, as Beowulf, vide Grein. For window-panes glass is of much later date, and came into use with the building of cathedrals: a Danish cathedral with glass panes is mentioned in Knytl. S. ch. 58 (year 1085); in Icel. the first panes brought into the country were probably those presented by bishop Paul to the cathedral at Skalholt in the year 1195; the ancient halls and dwellings had no windows in the walls, but were lighted by louvres and by round openings (gluggr) in the roof, covered with the caul (of a new-born calf, called skjall or líkna-belgr) stretched on a frame or a hoop and called skjár: these are still used in Icel. farms; and Icel. distinguish between the round small caul windows (skjár or skjá-gluggar) and glass windows (gler-gluggar) :-- háll sem gler, slippery as glass, of ice, Nj. 144: in eccl. and later writings, Hom. 127, Sks. 424, Vm. 21, Fas. iii. 393: in the saying, sjaldan brýtr gæfu-maðr gler. COMPDS: gler-augu, n. pl. 'glass-eyes,' spectacles. gler-gluggr, m., vide above, Fms. iii. 187, xi. 271-276, Bs. i. 131, B. K. 98, Vm., Pm. passim. gler-hallr, m. a glass stone, agate. gler-hálka, u, f. (gler-háll, adj.), slippery as glass, of ice. gler-himinn, m. a sky-light, Hom. 130, Mag. 5. gler-kaleikr, m. a glass chalice, Hom. 138. gler-ker, n. a glass vessel, Mar. 603, Am. 58. gler-lampr, m. a glass lamp, Vm. 129, 162. gler-pottr, m. a glass pot, Þiðr. 164. gler-steinar, m. pl. glass stones, agates, Edda 68. gler-tölur, f. pl. glass beads, Þorf. Karl. 374, belonging to the gear of a heathen prophetess. There is a curious Icel. local name Gler-á, f. Glass Water, Eb., -- perhaps from the Gaelic glas, dark-gray. gletta, u, f. banter, Fms. iii. 9, x. 141, Sturl. i. 69. gletta, u, f., or glettun, f. banter, raillery, Fms. ii. 9, Sturl. i. 69. glettu-atsókn, f. a feint or ruse to provoke the enemy to attack, Fms. x. 141. glettask, tt, dep. to banter, rail against one; g. við e-n, Fms. ii. 180, Fær. 51, Grett. 101 A: milit. to taunt, provoke the enemy, Fms. vi. 151, viii. 49, 405. glettiliga, adv. tauntingly, Fms. ii. 13. gletting, f. banter, raillery, Fær. 109: gen. as adv. glettingar-bára, u, f. a splashing (no trifling) wave. glettinn, adj. (glettni, glettun), bantering, Sturl. i. 69 C. gletunar-maðr, m., engi g., not a man to be trifled with, Nj. 105. GLETTR, m. banter, raillery, taunting; and as a milit. term, a feint or ruse to irritate or provoke the enemy; þeir létu vakka við skipin ok höfðu nokkut svá í glett, Fms. viii. 289; munum vér ganga í glett við borgamenn, ok vita ef vér getum ginnt þá frá borginni, Stj. 364. Josh. viii. 5; ekki mun ek eggja þik at fara í glett við þá Svía, to provoke the Swedes, Fær. 88; eigi leiðisk þeim enn at vit eigimk við glettur, Sturl. i. 69; ríð ekki í glett við oss, því at úsýnt er hvárt vér þolum þér þat, ii. 52. GLEYMA, d, [glaumr, q.v.; Swed. glömma; Dan. glemme; but unknown to Germ. and Saxon] :-- prop. to make a merry noise; this sense is almost obsolete, but occurs in Bret., þeir gleymdu þar yfir, they held a bout around the horse, 94: reflex. to be merry, Merl. 1. 52. II. metaph. to forget, with dat.; at hann gleymi öllum Guðs boðorðum, Fms. v. 217, xi. 235, Barl. 7, 56, Al. 12, Sks. 743, passim: absol., Edda 154 (pref.), Sks. 238: with acc., Karl. 524 (rare): with infin., freq. in mod. usage, eg gleymdi að taka það: with gen., a Latinism, Stj. 78. 2. in a pass. sense, to be forgotten, Th. 79. gleyming, f. forgetfulness, Stj. 212, Hom. 125, Barl. 130. gleymr, m. pranks, jollity, Bjarn. (in a verse); vide glaumr. gleym-samligr, adj. forgetful, Sks. 451 B. gleymska, u, f. forgetfulness, H. E. 494, Stj., N. T., Vídal., Pass. GLEYPA, ð and t, [cp. Dan. glube, glubsk = voracious], to gulp down, swallow, Stj. 193, Barl. 56, Edda 8, Fms. iii. 216, Eluc. 10. gleyping, f. a gulping down, swallowing, Stj. 236. gleypi-næmr, adj. quick at learning (of children); hann er g. gliðna, að, to fall asunder, go to pieces; því at bótin gliðnar frú fatinu aptr, Matth. ix. 16. GLINGR, m. [A. S. gleng = showy things], a toy, Fas. iii. 219; barna-glingr, a child's toy, freq. glingra, að, to toy, trifle with. GLISSA, t, [Norse glisa], to grin, Hm. 30, but obsolete in Icel. GLIT, n. 'glitter,' used of brocades or rich tissues; ofit í glit af gulli, Gísl. 21; dúkr hálfr með sprang, hálfr með glit, Pm. 123. COMPDS: glit-ábreiða, u, f. a brocaded cover. glit-dúkr, m. a brocaded stuff. glit-ofinn, part. brocaded. glit-vefnaðr, m. brocade weaving. glita, að, [Ulf. glitmunjan = GREEK, Mark ix. 3; Hel. glitan; O. H. G. glizan] :-- to glitter, Fms. viii. 350 (v.l.), ix. 301, Sturl. i. 21 (in a verse); glitar á vápnin, Karl. 254. glitaðr, part. tissued, Vm. 5. Glitnir, m. a mythical name of the Golden Hall in heaven, Gm. 15. glitra, að, = glita, Barl. 74, Karl. 358, Fms. viii. 350. glit-rauðr, adj. gleaming red, Fas. iii, 491. glitsamligr, adj. glittering, Sks. 530. glitta, tt, = glita; það glittir í e-ð, a thing glitters far away. glíka and líka, adv. also, freq. in mod. usage and always without the g. glíkindi and líkindi, n. pl. likelihood; skaði meiri en ek mætta at glíkindum ráða, Ld. 126, Band. 10; ef at glíkindum færi, Bs. i. 338; but, at líkindum, 337, 529; Halli þóttisk sjá at glíkindum, at ..., Glúm. 378; þótti honum frá líkindum (beyond likelihood, extraordinary) hversu þungr hann var, Eg. 769; ok er þat at líkendum, it is as could be expected, Nj. 187; eptir líkindum, Fms. x. 208; glíkindi, Gísl. 137; engi líkindi til, Fms. viii. 147; meiri, minni, engin líkindi, more, less, no probability, id., passim; ef þetta mætti verða með nokkrum líkendum, Sks. 149; allt er með líkindum ferr ok eðli, Edda 69; þeir sögðu Jakob þess líkindi at ..., Ver. 16; þeir görðusk nú mannvænligir sem líkindi er á, Sturl. i. 3; hégómlig líkendi, vain forecast, Stj. 142; til líkinda við, in comparison with, Barl. 55 :-- as a law term, fara þangat er hann veit mest líkendi á, N. G. L. i. 255; gefa sök þeim er í líkindum þykkja vera, bring a charge against those who are likely to have done it, 351, 362; at þeir mætti því heldr kenndir verða at líkendum, from likeness, appearance (of detecting criminals), Gþl. 18. II. semblance, remains; svá at um morguninn eptir sá menn engin líkendi Dana-virkis nema grjótið, so that the morning after one saw not a remnant of the Danish wall but a heap of stones, Fms. i. 128; snúask í kvikindis líkindi, Barl. 135; ólíkindalæti, feint, dissimulation. glíking and líking, f. likeness, image; glíking Guðs, Eluc. 18; glíking góðs verks, 655 xxvi. 4: liking, imitation, í líking Tróju, Bret. 98; líking djöfuls, Best. 54; til þeirrar sömu líkingar, Fms. ii. 89; ok af þeirra líkingu mun hann fremjast, v. 345; gerðú þó í líking annarra manna, after the liking of other people, Edda 37; svá sem með nokkurri skynsemdar líking, with some shade of reason, Stj. 143 :-- eptir-líking, a parable. glíkja and líkja, ð and t, to make like; Clemens glíkði atferð sína eptir Petro postula, Clem. 39; glíkir sik gömlum karli, Stj. 475: to imitate, with acc., a Latinism, Hom. 57; g. eptir, to imitate; er öllum sé gott eptir at glíkja, Bs. i. 140; þat skyldi eptir öðru líkja er goðin ætti rammari, Fms. v. 319; hinna höfðingja dæmi, er betra er eptir at líkja, vii. 296, Magn. 504; kölluðusk þat allt líkja eptir biskupi, Sturl. ii. 12, (likea, Bs. i. 500, l.c.); líkja alla sína dóma eptir Guðligum daemum, Sks. 599. II. reflex. to belike, resemble; mun ek glíkjask foglum þeim er ..., 623. 53; nú glíkðusk menn Guði, Greg. 21; líkjask í ætt e-s, Ld. 24; at þú skyldir nú meir líkjask í ætt Haralds ens Hárfagra um skaplyndi en Rana Mjónef móður-föður þínum eðr Nereið jarli enum Gamla, Ó. H. 31; Haraldr líktisk í móður-ætt sína, Fas. (Hb.) i. 356; nú líkisk barn þat honum, N. G. L. i. 30; at líkjask þeim, Sks. 18, Magn. 466. glíkleikr, m. (glíkleiki, a, m.), likelihood, Sks. 195, 565. glíkliga and líkliga, adv. favourably, esp. in the phrase, taka líkliga á e-u, to give a favourable answer to; því máli var vel tekit ok svarat líkliga, Eg. 26; Tryggvi tók því vel ok líkliga, Fms. i. 59, iii. 78; for þá allt tal þeirra líkliga ok sáttgjarnliga, ii. 36, x. 132; skiljask þau nú drottning ok konungr heldr líkliga, they parted on friendly terms, Fas. i. 33: in mod. usage, probably; -- the spelling with g scarcely ever occurs. glíkligr and líkligr, adj.; in old poets with gl, geta þykkjat mér gotnar | glíkligs, Hallfred; but usually with l only, e.g. Nj. 49, Fms. xi. 87, Hkr. i. 261, where Mork. gl :-- likely, probable, þótti mönnum glíkligast at stolit mundi vera, Bs. i. 348; gör af drauminum slíkt er þér sýnisk líkligast, Ísl. ii. 196; at honum þætti Rauðs-synir líkligstir til at valda, Fms. iv. 380, Hom. 115 :-- fit, promising, nú þykkir Eyjúlfi þetta et glíkligsta, Gísl. 148; göra sik líkligan til e-s, to shew oneself inclined to, countenance, Fms. x. 334. GLÍKR, adj., mod. líkr; in old poems in alliteration the g is always sounded, e.g. glíkr er geira sækir | gunnsterkr ..., Bjarn. 33; urðu-a it glíkir | þeim Gunnari, Gh. 3; glík skulu gjöld gjöfum, Hm. 45; Baldri glíkan bur, Ls.; but the vellum MSS. use both forms, though glík is more freq. in the older, líkr in the later; sometimes false readings arose, e.g. ólíkt (unlike) hafa gört þeir menn, Bs. i. 140, where the sense requires glíkt, but the lower part of the g having been obliterated, the transcriber read it as o; or Fs. 22, where ugglikt (suspicious) yields no meaning, and is to be read úglíkt (different, quite another thing): [Ulf. galeiks = GREEK: A. S. gelîc; Engl. alike, like; O. H. G. glîk; mod. Germ. gleich; Swed. lik; Dan. lig] :-- like, alike; with dat., sonr er feðr glíkari en dóttir, Eluc. 10; annarr atburðr varð enn þessum glíkr, Bs. i. 346; ekki því grjóti glíkt öðru er þar er, Eg. 142; því glíkt, as adv. such-like, in like manner, Post. 686 C. 2; lifði því líkara sem hann væri ílldýri, Ísl. ii. 481; fríðr sýnum ok mjök líkr föður sínum, Fms. i. 14, x. 265; ok er Kári öngum manni líkr, K. has no match, Nj. 265; skal ek eigi göra þik þeim líkastan er þú vill líkastr vera en þat er Óðinn, Sturl. i. 101; þat þótti mér líkara harmi en skaða, Ld. 126; landi líkari en fiski, Sks. 139; þá munu þit verða Guði lík, 503; svá sem þeir menn verða líkastir er tvíburar eru, Rb. 100; hnot eða myl, eða líkt, or the like, Edda 109; líkt ok ekki, like nothing, Gullþ. 54; er ok eigi líkt (i.e. it is beyond comparison) hvárt sannari er sú saga, eðr hin, Fms. viii. 1; cp. ok er þat úglíkt hvárt þú ferr í lofi mínu, eðr ...,