This is page cv_b0340. Please don't edit above this dashed line. Thank you!
-----------------------------------------------------------------------------
with acc., Mar. 1057; killuðu mig ekki! impers., mig kitlar, I feel ticklish; y
kitlar þig? etc.
kitlur, f. pl. a feeling ticklish.
kíf, n. [O. H. ü. kip; Germ, keib; Dutch kijf; Swed. ki/] :-- a quarrel,
strife. Art.
KÍFA, að, [Germ, keifen or leeiben] , to strive, quarrel, Stj. 159, 255.
kífan, f. a quarrel, quarrelling, Stj. 163, 295.
kífinn, adj. quarrelsome, Grett. 116 A, 120, Ísl. ii. 62.
kíkir, m. [Dan. kikkert], a telescope.
kíkja, t, [Scot, keek; Dan. kige"\, to stare; see kaga.
KÍLL, m. [kil, Ivar Aa^en; mid. H. G. k í l; cp. the Germ. prop, name
Â' iel] :-- an inlet, canal; iða, fors ok kill, Edda (Gl.); þar skarsk inn
vik ein eigi mikil, fundu þeir þar andir margar ok kölluðu Anda-kíl, Eg.
131; at laek þeim, er ofau fellr í kíl þann, er fellr lit í ana, Vm. 162.
Kípr, f., gen. Kiprar, Cyprus, Symb. 27.
kíta, t, to quarrel; see kvta.
kjafall, in. a kind of garment worn by the Indians in America, þorf.
Karl. 412.
kjagg, n. in axar-kjagg, an old, blunt hatchet.
Kjalarr, m. a name of Odin, Edda (Gl.), Gm.
Kjallakr, m. a pr. name, from Gaelic Cealloc, Landn.; whence
Kjallekingar or Kjalleklingar, m. pl. the men or family ofK., Eb.,
Landn.
kjallandi, f. the name of a giantess, Edda (Gl.)
kjallari, a, m. [from Lat. c ella, as are Engl. cellar, Germ, keller,
etc.] :-- a cellar, Bs. i. 840, Fms. xi. 425, Grett. 98 A, Sturl. ii. 152, 242,
iii. 228, passim.
Kjalnesingr, m. a man from Kjalarnes (see kjölr), Sturl. ii. 192.
kjal-sog, n. the bottom of a boat, in which the bilgcwater is; no doubt
derived from kjolsyja, q. v.
kjalta, u, f. [from kilting, q. v.], the ' kilt, ' lap; hann greip taflit ok
steypir í kjuitu sér, Fas. iii. 629, bkáld H. 6. 37: esp. of a woman, hafa
barn í kjöltu, kjoltu-barn, a ' lap-bairn, ' a baby; kjöltu-rakki, a lap-dog.
kjal-tré, n. a 'keel-tree, ' keel-'imber.
kjal-vegr, m. 'keel-way, ' local name of a hi. g' h ridge of mountains, =
kjölr (II), Fas. i. 56.
kjammi, a, in. = kjannr, a cooked sheep's head.
kjamta, að, to maunder.
kjannr, m. [kinn], the side of the bead, Edda 109.
kjappi, a, m. pet name of a he-goat, from the ' chopping' of his teeth,
Edda (GL); brakar í klaufum á kjappa mínum, Fas. iii. 305.
kjapta, að, to chatter, gabble, tell tales, use scurrilous language, Fas. iii- 305-
kjapt-áss, m. a gabbler; hann er mesti kjaptás.
kjapt-forr, adj. scurrilous.
KJAPTR, m., older form kjöptr or keyptr, in ginkeyptr, q. v.;
[Germ, kiefer; Dutch kieuw; Dan. kjeeft^ :-- -the mouth, jaw, of beasts or
in a vulgar sense; Davíð tekr sinpi hendi hvern kjöptinn, Stj. 459; hann
reif í sundr kjapta ins úarga dyrs, Rb. 382; er inn efri kjöptr við himni
en inn neðri við jörðu, ... hann stígr öðrum fæti í neðra kevpt
nlfsins, annarri hendi tekr hann í enn efra keypt úlfsins ok rífr sundr gin
hans, Eclda 41, 42; ef maðr bindr tagl í munn á hrossi manns, eða bindr
kept við fót, Grág. i. 383; opt í Ægis kjöpta, Edda (in a verse); skjöldr-
inn gékk upp í munninn svá at rifnaði kjaptrinn en kjálkarnir hlupu ofan
á bringuna, Grett. 95 new Ed.; skeggstaðinn, hökuna, kjaptana báða, Fb.
1. 531: in abuse, halda kjapti, as in Engl. slang, hold your jaw, Germ, maul
hal/en; skrokknum lifir ekkert á | utan tónvr kjaptr, a ditty. COMPDS:
kjapta-skumr, m. a gabbler. kjapts-högg, n. a box on the ear,
vulgar.
kjapt-vik, n. pl. the c reek or corner of the mouth, of a beast, = munn-
vik, of a person.
kjapt-æði, n. loquacity, slander.
kjarf, n. = kerfi, a bundle; spjót bundin í kerfi, tied in a bundle,
Sturl. iii. 101 C; kjarf riklinga, N. G. L. i. 143: kœrf riklinga, 304.
kjark-lauss, adj. (-leysi, n.), weak, faint.
kjark-leysi, n. lack of vigour, Stnrl. i. 162 (in a verse).
kjark-maðr, m. an energetic man.
KJARKR, m. vigour, pith, energy; ór þér er barðr kjarkr allr, Fb.
ii. 189; gat hann þá talit kjark í Berg rindil, Bs. i. 808; þat segi þér
at mér fyigi engi kjarkr, Fagrsk. 176; telva knell ok kjark (kirk, MS.)
í þá, 655 xxvii. 24, Bs. i. 654 (in a verse).
kjarn-góðr, a. d] . fat, good, of milk, pasture, or the like; það er kjarn-
gott, cp. kjarni and Engl. churn.
kjarn-hafr, m. a he-goal, ram, Grág. i. 503.
KJARNI, a, m. [Germ, kern; Dan. kjerne; cp. also Engl. kernel'] :--
a kernel, nucleus, esp. of berries, Mar.; or metaph., k. landsins, the best
of the land, Stj. 221; Látínu-k., nucleus Latinitatis; Bibliu-k., etc.
KJARR, n., pl. kjörr; [Dan. kjœr; Ivar Aasen kjerr and k/'orr] :--
copsewood, brushwood; kjorr ok skóga, Rm. 43; smávíði ok kjörr, Eg.
580; ok stingr niðr í jörðina undir eitt kjarr, þiðr. 68; hann let liðit
fara í kjörr nokkur, Fms. viii. 79; þá er þeir riðu um kjörr nokkur, [Orkn. 80; ok reið ek þér þar knút á kjarrinu, Hkr. iii. 265, Fms. vii
123; fram um kjorriu, viii. 414; hris-k., q. v.
kjarr-mýrr, f. a marsh grown with brusbivood, Hkr. iii. 138.
kjarr-skógr, m. copsewood, Eg. 546, Fms. vii. 68, viii. 172.
kjassa, að, to coax.
kjass-mæli, n. coaxing: kjass-máll, adj. coaxing.
kjá, ð, to grin, make grimaces, look stupid; sór þú at hverr kjár nefinu
at öðrum, Grett. 147 A; eins og gunti orðið hvert við hváði æði-lengi
framan í mig kjúði, Snót 215.
KJÁLKI, a, m. [Engl. cheek, - O. H. G. chelch; mid. H. G. kel c h]:~
the jaw-bone; hoku ok kj;ilka, Fms. ii. 59, vii. 141, passim. II. a
kind of sledge; draga kjálka, Gm. 47; görði Bárðr kjálka hverju kvik-
endi, ok let hvert draga sitt fóðr, Landn. 226.
kjánka, að, = kjú, q. v., (slang.)
kjói, a, m. a s ea bird of the tern kind, Hill's sterna 3, coprotherus:
kjóa-egg, n., -hreiðr, n., -ungi, a, m. the egg, nest, young of the k.
KJÓLL, m., in sense and declension to be distinguished from kjölr,
a keel; [A. S. ceôl; North. E. keel = a flat-bottomed boat for carrying
coals; O. H. G. cheol, chiel~\ :-- -a keel, barge, ship: this word is freq. in
old poetry, even in such as Vsp., but in prose it only occurs twice, and
in both instances of English ships; whereas in A. S. it is freq. even in
pr. and local names, as Ceolmnnd, Chelsea: it was prob. borrowed from
the English: a. in poetry; kjóll ferr austan, Vsp.; snefgir kjólar,
Hkv. I. 48; kjola-valdi, a keel-wielder, Hy'm. 19; ríða kjól, Rm. 45;
kjóla kcyrir, a keelman, Landn. 223 (in a verse); hæls hleypi-kjólar,
poët. the leaping keels of the heels = the feet, Fms. vi. (in a verse);
arin-kjóll, ' hearth-keel' = a house, Ýt.; Ullar kjóll, the keel of the god
Ull = the shield, Rekst. 6: kjól-rennir, m. a keel-runner, sailor, Bs. i.
(in a verse1). p. in prose; en hón (the lightning") laust siglu-tré á kjól
einum, er flaut fyrir bænurn, einn hlutr af trénu varð at skaða manni er
kominn var á kjólinn at kaupa glys, en enga sakaði aðra þá er á kjólnum
voru, Fb. ii. 175; sigldu bar at hafi kjúlar tveir er kornnir vóru af Eng-
landi ok ætluðu til Dyflinnar, ... þeir Sveinn liigSu at kjolunuin, ...
hann hafði tekit af kjólunum vin mikit ok mjoð F^nskan, Orkn. 462,
464 (ch. 116).
kjóll, m. [from Dan. Ttjole; contr. from kyrtill] :-- a frock, coat, (mod.)
KJÓS, f., also kvos, a deep or hollow place • -- dæl, q. v.: a local name,
Kjós, Kjósar-sýsla, in the south of Iceland, Landn. Kjos-verjar,
m. pl. the men of Kjós, Sturl. i. 199.
KJÓSA, pres. kvss; pret. kauss, 2nd pers. kauss þu, Gs. 8; pl.
kusu; subj. kysi; part, kosinn: but also as frjósa (q. v.), pret. kjöri
(köri, keyri), pl. kuru, kjöru, Fms. vi. 420, subj. kyri or keyri, part,
kjörinn, keyrinn: with neg. suff. kjos-at-tu, imperat. (choose not), Hkv.
Hjorv. 3: the forms kaus, kusu, kysi, kosinn are very rare in old
writers, see the following references, whereas in mod. usage the forms
in r are all obsolete: [Ulf. kiûsan = 5ontfj. á^ftv, 2 Cor. viii. 8, Gal. vi.
4; A. S. ceôsan; Engl. c h oos e; O. H. G. kiusan; Germ, kiesen, cp. kjor;
Dan. kaare; Swed. kå r a] :-- to choose, elect, with acc. or absol., o.
þeim mönnum er hann kjöri til með sér, Bs. i. 84; þaer líf kuru, Vsp. 20;
kurum land þaðra, Am. 97; segja honum hvat þeir kuru af, Fms. xi. 67;
kuru þeir þat af at ganga til hauda konungi, Hkr. ii. 41; keyri hann
þann af er betr gegndi, Fms. i. 202, Bs. i. 37; Sigurðr konungr kjöri
(kaus, Mork.) heldr leikinn, Fms. vii. 96; þeir kjöru at færa heldr fé til
strandar, Fb. ii. 25; minni slægja en þeir ætluðu er keyru þorvald til
eptirrnuls, Glúm. 383; skipta í helminga landi, en Magnus konungr
kyri (keyri), Fms. viii. 152; tðr þrjú skip önnur þau sem hann kej'ri or
herinum, x. 84; þat kuru allir Birkibeinar, viii. 186; en þeir kjöru frið
við Odd, Fas. ii. 190; hann spyrr hvern ek kjöra (subj.) af þeim sem
komnir vóru, i. 191; þat kjöra ek (subj., 7 would choose) at verða
konungr, ii. 233; ok mi hötu vúr kjörit sem Guð kenndi oss, Fms. vii.
89; nu hafi þér þat kjörit (kosit, Fms. viii. 1. c.) er mer er skapYelldra,
Fb. ii. 611; at þeir höfðu keyrit í hans stað;ibóta, Fms. ix. 338; ok
var keyrinn (kosinn, v. 1.) í hans stað sira |xjrir, 412, x. 50, 98; her
hefir þú keyrit mann til, Ld. 258 C; en þeir kuru hundinn, þvíat þeir
þóttusk þá heldr sjálfráði mundu vera, Hkr. i. 136; kuru heldr (chose
rather) at drepa hina, Róm. 295; kjöri hann heldr at halda görð jarls
en þeir væri nsáttir, Fms. ii. 114; hann keyri heldr at leysa lif sitt, Nj.
114; allir keyru honum at fylgja, 280; þá er kjörit er handsalat er,
Grág. i. 198; þetta er keyrit hyggiliga, Ld. 178; er hinn skyldr at hafa
kjörit sumardag fyrsta, Grág. ii. 244: in the phrase, hafa kjorna kosti, to
have the choice things; var þá dæmt, at Væringjar skyldu hafa kjörna
kosti af öllu því er þeir höfðu þrætt um, Fms. vi. 137. |3. þann mann
er kosinn er til veganda at lögum, Grág. ii. 41; fkalt þú kjósa KoTtiI
veganda at vígi Hjartar, Nj. ioo; margir kjósa tkki orð á sik, people
cannot help bow they are spoken of, 142; kjósa sik í annan hrepp, Grág.
i. 444; vildi Hallr bæði kjósa ok deila, Ld. 38, (see deila); þe:r er ávíga
urðu skyldi kjósa mann til, ... at hafa annan veg kosit, ... ok vildi hann
þá heldr hafa annan til kosit, Glúm. 383, 384; hálfan val hón kyss,
Gm 8, 14; kjósa hlutvið, Vsp.; kjós þú (imperat.), Hm. 138; kjosa
mæðr frá mögum, Fm. 12; ok kusu (kjöru, v. 1.) ina vildustu hesta, Karl.
328; hann kaus heldr brott verpa stundlegum metorðum, Mar.; þrjá