This is page cv_b0342. Please don't edit above this dashed line. Thank you! -----------------------------------------------------------------------------
342 KLATRA -- KLETTR.
klatra, að, to waste on toys and trifles. KLAUF, f., pl. klaufir, [A. S. cleâf; Engl. cleft, clove; Germ. klaue] :-- a cloven foot, Stj. 316, 317; göltrinn svamm par til af gengu klaufirnar, Landn. 177; þeir rökðu þangat sem klaufirnar höfðu vitjað af hreinsfitjunum, Ó. H. 152: the cleft between the toes ( = neip between the fingers), sár neðan í ilina ok skar út í klaufina við þumaltána, Sturl. iii. 68. 2. a beast, a head of cattle; allar várar hjarðir, svá framt at eigi skal nokkur klauf eptir vera, Stj. 276; hjoggu á skip sín hverja klauf, Fms. viii. 380. 3. gramm. an asyndeton, viz. two adjectives attached to one noun without a copula, Skálda 193. COMPDS: klaufa-gangr, m. the tramp of cattle, Fas. iii. 386. klauf-lax, m., see lax. klauf-rak, n. a driving of cattle, D. N. ii. 146. klauf-troð, n. a track made by the hoofs of cattle, D. N. klauf-hamarr, m. a cloven hammer. klaufi, a, m. an awkward, clumsy boor; þú ert mesti klaufi! a nickname, Landn. COMPDS: klaufa-legr, adj. (-liga, adv.), clumsy, awkward. klaufa-skapr, m. clumsiness, want of skill. klausa, u, f. (for. word), a clause, passage, Skálda 174, 191; k. í bréfi, Bs. i. 706, 707. KLAUSTR, n. [like A. S. clûstor, Engl. cloister, Germ. kloster, from Lat. claustrum] :-- a cloister, Fms. i. 147, x. 1, xi. 343, Bs. passim. COMPDS: klaustr-búnaðr, m. a convent dress, Mar. klaustr-frú, f. a convent lady, Mar. klaustr-ganga, u, f. entering a convent, Mar. klaustr-haldari, a, m. a convent steward. klaustr-hlaupari, a, m. one who elopes from a convent, Mar. klaustr-hús, n. a convent house, Bs. i. 293. klaustr-jörð, f. a convent glebe. klaustri, a, m. = klaustr; yfir klaustranum, klaustra sínum, Sks. 694 C, Þiðr. 368; helgum klaustra, Bær. 8. COMPDS: klaustra-bróðir, m. a friar, Fms, i. 148. klaustra-fólk, n. convent folk, Fms. x. 10. klaustra-færsla, u, f. removing a convent, Bs. i. klaustra-garðr, m. a cloister yard, 645. 120. klaustra-innganga, u, f. entering a convent, Mar. klaustra-lifnaðr, m. convent life, Mar. klaustra-menn, m. pl. convent people, K. Á. 42, 58, Sks. 694, Fms. ix. 372. klaustra-staðr, m. the glebe-land of a convent, K. Á. 38. KLÁ, pres. klái, pret. kló, klótt, kló, pret. kleginn, [Scot. claw] :-- to scratch or rub an itching spot; var fengin kona at klá honum fót sinn, Sturl. i. 189; hann kallaði á mik ok bað mik klá fótinn, Fms. ii. 187; síðan gekk konungr til svefns, ok kló ek fótinn, x. 331; ok vænti ek at nokkurir klái sárt síður, áðr vit Aron látimk báðir, Bs. i. 538; var þar fengin til kona um aptaninn er hann var kominn í rekkju, at klá fót hans, en er honum þótti of kyrt klegit, 462; ok þá er fótr minn hafði kleginn verit, Fb. i. 400, -- the ancients seem to have had their feet rubbed in bed in order to bring on sleep. II. reflex., þar mundi eigi þykkja við kollóttan at klásk, Sturl. iii. 238, v.l. kláði, a, m. the itch, Fms. ii. 187, x. 331; brá kláða á hvarmana, Fb. ii. 367; augna-k., fóta-k.: a scab, fjár-k., scab on sheep. kláð-sjúkr, adj. scabby, 655 xi. 1. kláðugr, adj. scabby. kláfr, m. a kind of rough box carried on horseback, Lv. 59. KLÁM, n. [akin to A. S. clæmian = to daub], filthy, obscene language; in mod. usage only in that sense, klám ok níð, Skáld H. 5. 24; vísur fullar af fúlu klámi, 26. COMPDS: klám-fenginn, adj. (-fengni, f.), foul-mouthed. klám-högg, n. a 'stroke of shame,' a law term, a wound or stroke behind, Bjarn. 66, Grág. ii. 12, Fas. iii. 102. klám-orð, n. a libel, Eb. (in a verse). klám-vísa, u, f. an obscene song. klám-yrði, n. foul language, Fb. iii. 415, 427. kláp-eygr, adj. goggle-eyed, Bær. 10. klápr, m. = kláfr, a nickname, Sturl. ii. 212. klára, u, f., or klárr, m. a kind of coarse rake used to spread dung. klár-hestr, m. a hack. KLÁRR, m. a hack, cart-horse; þat er újamligt, hestr sá ok klárr þinn, Glúm. 356; klárr úkostuligr, Fs. 128, Nj. 55, Fas. ii. 252; hest-klárr, húðar-k., a hack. klárr, adj. [like Germ. klar, Engl. clear, etc., from Lat. clarus], clear, bright; klár kenning, Pass. 10. 12; blóminn fagr kvenna klár, Fkv.; ú-klárr, Sks. 135. klár-vígr, adj. clumsy, awkward. KLÉ, m., gen. kljá (kléa), pl. kljár, qs. kléar; [cp. Gr. GREEK or GREEK, qs. GREEK?] :-- one of the stones to keep the warp straight in the old upright loom; þá er ek sló vefinn, þá féll af einn kléinn af miðjum vefnum ok tók ek upp, ok þá sá ek at kljár þeir vóru ekki nema manna-höfuð, Fms. xi. 49; manna-höfuð vóru fyrir kljána, Nj. 275. kljá-grjót, n. a weaver's stones, Nj. 275, v.l. KLEFI, a, m. (klifi, Greg. 49, Mart. 120), [A. S. cleofa], a closet; heimulegr k., Stj. 205; hón var lukt í litlum klefa, Clem. 51; hann fór eptir brauðdiski í klefa, 656 B. 4; útar af elda-skálanum vóru klefar tveir, sinn á hönd hvára, ok hlaðit skreið í annan en mjölvi í annan, Eb. 268, 272; litla-stofa ok klefi are distinguished, Sturl. iii. 187; var sét opt ljós til klifa þess er inn ungi maðr var í, Mart. 120; þá skalf klifi sá allr, Greg. 49; svefn-k., a sleeping closet, bedroom, Stj. 204. KLEGGI, a, m. [klegg, Ivar Aasen; cp. North. E. and Scot. cleg = a horse-fly] :-- a cleg or horse-fly, Stj. 481. 1 Sam. xxiv. 14; mý eða kleggja, Eluc. 22; flugur þær er kallask af alþýðu kleggjar, Best. 2. II. a cock of hay (hey-kleggi), Háv. 53, Fb. i. 523. KLEIF, f., plur. kleifar, [from klífa, to climb], a ridge of cliffs or shelves in a mountain side; hljópu sjau menn ór skóginum ok upp í kleifina, Eg. 581; skógar-kjörr ok kleifar nökkurar, Fms. vii. 56; þeir kösuðu hann þar við kleifina, Eb. 166 (klifit, v.l.); þar sem helzt vóru kleifar ok skógar þröngvastir, Fms. ix. 359; suðr undir kleifarnar, Gísl. 67, 70: poët. the head is called hjarna kleif, 'harn-cliff,' Km.: Kleifar, f. pl. a local name in western Iceland, Sturl., Landn., Ann. 1238. kleima, d, [kleima, Ivar Aasen; akin to klám], to daub, smear, dabble; þó at ek gæta kleimt einhvern þeirra, Fas. iii. 544, (conversational.) kleima, u, f. a blot, dab: name of an ogress, Fas. kleisask, t, to become inarticulate; tunga kleisisk, Anecd. 3. kleiss, adj., kleiss í máli, inarticulate in one's speech, Fms. x. 39. KLEKJA, pres. klek, pret. klakði, part. klakinn, klaktr, [Ulf. niu-klahs = GREEK; Dan. klække; Swed. kläcka] :-- to hatch; klekja út, to hatch out; klekr þau út, Stj. 78; ungar út klaktir, id.; sem hann liggr á eggjunum ok hann skal út klekja, id.; hæna klakði dreka, Al. 160. klekking, f., in the compd klekkingar-maðr, see klektan. klekkja, t, in Icel. only used in the phrase, klekkja á e-m, to make one smart, punish; eg skal k. á honum, (conversational.) klektan, f. = klekking; [klektan and klekking are prob. akin to Goth. -klahs in niu-klahs; cp. also klekkjen = brittle, Ivar Aasen] :-- chicken-heartedness; so in the phrase, hann er engi klektunar maðr, i.e. he is no chicken, he is a daring, dangerous man, Sturl. iii. 282; ok sé þú svá fyrir at hann er engi klektunar maðr, Eb. 90 new Ed., Nj. 105; for the various readings (klectun, kleckun, klecting, klektun) see Nj. Johnson. 214. klembra, að, [Germ. klemmen], to jam or pinch in a smith's vice, klömbr, q.v.; klýptir ok klembraðir, Stj. 285. Klement, mod., proncd. Klémus, m. a pr. name, Clement; Klemens kirkja, messa, dagr, saga, the church, mass, day, Saga of St. Clement, Clem. 48, K. Á. 18, Vm. 6. klenging, f. the picking up a quarrel; þó hann tæki af mönnum slíkar klengingar, Sturl. i. 76. klengi-sök, f. a law term, picking up a quarrel; þykkir honum þetta klengisök vera, Ölk. 35; eigi vilju vér at þegnar várir sé taksettir eða stefndir fyrir fépretta sakir eðr nokkura klengisaka, for the sake of cheating or chicane, N. G. L. ii. 482. KLENGJASK, dep. [perh. akin to A. S. clingan, Engl. cling = to cleave to] :-- to pick up a quarrel; ok varð Áskatli ílla við, ok þótti hann mjök klengst (MS. kleins) hafa til þessa máls, Rd. 272; ok á þat með engu móti í erfð at ganga. þóat sumir hafi ranglega við klengzt, N. G. L. ii. 402. klénn, adj. [for. word; from A. S. clæn; Engl. clean; Germ. klein] :-- snug; klénn koss, Fas. iii. (in a verse of the 15th century); k. sæng, Úlf. 4. 44: little, puny, klén tign, Pass. The word first occurs in the 15th century, but it never took root. KLEPPR, m. [cp. Dan. klippa = a rock; Germ. klumpen; A. S. clympre] :-- a plummet, lump, Bs. i. 806 (of a comet's tail), Konr. 31; blý-kleppr, q.v. II. a local name in Icel. klepra, u. f. or klepr, m., pl. kleprar, a clot, icicle-like, of fat, ice, hair, wool, Jónas. klepróttr, adj. clotted, of hair, wool, beard. klerk-dómr, m. learning, Bs. i. 793, Sturl. i. 125, Al. 42, Barl. 12; nema klerkdóm, Fms. vii. 327: the clergy, (mod.) klerkliga, adv. learnedly; prédika k., Bs. i. 846. klerkligr, adj. clerkly, scholarlike, Th. 79; klerkligar listir, Bs. i. 680; klerkligar bækr, Skálda (pref.) KLERKR, m. [from Lat. clericus], a cleric, clerk, scholar; góðr klerkr (beau-clerk), Fms. ix. 531, x. 111; Rikini var klerkr góðr (a good clerk), bæði diktaði hann vel ok versaði, Bs. i. 239; Aristoteles með klerka-sveit sína, Al. 8; hann skildi görla Völsku þvíat hann var góðr k., El.; Paris klerkr, a Paris clerk, one who has studied in Paris, Fb. ii. 475; vitr ok góðgjarn ok k. mikill, Fms. i. 229; Eiríkr konungr var vitr maðr ok góðr k. ok kunni margar tungur, xi. 298; svá görir ok inn skilningslausi, ef hann kemr frá skóla, þá hyggsk hann þegar vera góðr k., Sks. 247. 2. a clergyman, clerk, esp. of the minor orders; klerk eðr klaustra-manni, K. Á. 40; fjórir tigir presta ok mart klerkar, Sturl. ii. 6. 3. a parish-clerk as in Engl.; messu-prestr skal engi leiðangr göra, né kona hans né klerkr hans, N. G. L. i. 97, iii. 77, D. N. passim: a nickname, Orkn. COMPDS: klerka-fólk, n. the clergy, Fms. i. 147. klerka-lýðr, m. id., 623. 15. klerka-mál, n. pl. clerical, ecclesiastical matters, H. E. i. 389. klerka-siðir, m. pl. clerical customs, Fms. vii. 199. klerka-sveinn, m. a clerk. klerka-sveit, f. the clerical body, Sturl. i. 122: a body of scholars, Al. 8. klerka-söngr, m. church music, Fms. i. 260. klessa, t, to clot, daub: reflex. klessast, to talk thick, Anecd. 10: part. klesstr = kleiss (q.v.), Fms. x. 39, v.l. klessa, u, f. [kleksa, Ivar Aasen], a clot; blek-k, an ink-clot, etc. kless-mæltr, adj. talking thick, Fms. x. 39, v.l. kletti, n. a lump of fat in the loins of meat. KLETTR, m. [Dan. klint], a rock, cliff, Fær. 29; þar stendr skógar-