This is page cv_b0408. Please don't edit above this dashed line. Thank you! -----------------------------------------------------------------------------
408 MANNSMYND -- MALA.
Fær. 12. manns-mynd, f. the human shape, Stj. 147. manna- reið, f. (a body of) horsemen, Nj. 206. manna-samnaðr, m. = inanr, - safnaðr, Ísl. ü. 83. manna-seta, u, f. msn staying in a place, Ld. 42. manna-skipan, f. the placing of people, as at a banquet, in battle, Korm. 62, Stud. i. 20, ii. 237. manna-skipti,:i. pl. exchange of men, Germ, attswechselting, Hkr. i. 8. manna-fjlóð, f. ' mart's sleuth, ' a track of men, Stud. i. 83. manna-spor, n. pl. men's footprints. Sturl. ii. 0, 0, Eg. 578, Landii. 191. manna-styrkr, in. beip, þórð. 74. manna-sættir, m. a daysman, peacemaker, Fms. x. 51, Kb. manna-taka, u, t". a reception of men, strangers, Fb. ii. 194. man na- tal, n. -- manntal, Hkr. ii. 340. manns-váði, a, in. danger of life, Fnis. viti. 2:4. marma-vegr, m. a road u'h-re men pass, opp. to a wilderncfs, Grett. 115 A, Ld. 328. manna-verk, n. pl. -- m:mn- virki, man's work, work by human bands, Fb. i. 541. manns-verk, n. U'ork to be done by a person, N. G. L. i., -, 8, Gþl. 114. manna- vist, f. a human abode. Fms. i. 226, Jb. 9, Orkn. 434. manns- vit, n. ' man's wit' human understanding, rea. -on, Nj. ic6. manna- void, n. pl.; in the phrase, e-l er at" in. inna-voldnin. i/ i s due to bitman causes, not by natural causes, e. g. of a fire, the disappearance of a thing, or the like, Nj. 76, Fms. ii. 146, iii. 98. maiins-voxtr, m. a man's stature, Fas. ii. 508, Hom. 112. manna-þsngill, m. king of men, the name of Njörð, Gm. 16, EdJa 104. manns-teði, n. human bearing, behaviour. manns-æfi, f. man's lifetime; mart kann skipask á maniisæíinni, a saying, Fms. vii. s 56; mart verðr á mannsætinni, útítt var þat þá er vér vórum ungir, Fær. 195. MAÐRA, u, f. [A. S. madders] , madder, rubia, a plant, Ilialt.: freq. in local names, Möðru-dalr, Möðru-fell, Möðru-vellir, Lntuhi.; Möðru-vellingar, the men from M. mag-áll, m. tripe of sheep, the fe-h of the belly, esp. of:;hccp, Fas. iii. 392, freq. in mod. usag -- . Norse kvi^cal. mag-fyllr, f. -- maga-fyl!r, lîarl. 39, Hom. (St.) II. MAGI, a, m. [A. S. maga; Enal. ni':w; O. 11. Ci. maho; Germ, magen; Dan. mave] :-- the maic, stomach, Nj. 27: |:eir barn sinn varning brott i aiügum sinuin, jþorf. Karl. i. 242, Fbr. 56 new Ed., Fas. iii. 223, v. l.; opt fær hl. rgis manni heimskum magi ... kunna null sins maga, Hm. 19, 20; gra-magi, rauð-magi. CO. MTDS: maga-bragð, n. a wrestling trick. Fas. iii. 502. maga-fyllr, f. a belly fall, Fas. iii. 101, K. Á. 78. maga-skegg, n. shaggy hair on the belly. Fms. vi. 741. MAGN, n. [cp. mcgin and mega], main (as in 'might and main'), strength; hver Guð ha fa Jx'r inagu gefit? Birr. 9; tnia njagni, Fas. i-438 (in a verse); þett mas;nit VHTÍ litið, Bs. i; lina-magn, /be strength of the boughs, Vkv. 16; ivrir sakir ir. aims munar, by main force, Bs. i. 679; vinds inp. gn, Barl. 63; matt ok inagn, Fb. i. 25. 9; meira magn, Bs. ii. 18; vera e-t uni magn, to be beyond one's power, loo strong for one, Stj. 395: bi-ru e-n magni, to overpower by main force, 51 2; hen segir at mattr ska) at Jiiagni um liðvcivciu v^ð hann, she says that might shall go with main in he'ping him, O. II. 144; af maimi, wi'h might and main. Lex. Poët.; eptir öllu magni, id., Fms. viii. 104; er bat við ineira magni, at Jjú gengr við r-líkar ruciðingar, it i s a sorer thing that..., Bs. i. 531; magn tíóttans -- megin, frb. ii. 6i5; magn rikis sins, Al. 53: plur. goð- inögn (q. v.), see megin. MAGNA, að, to empower, strengthen; Gr. ð magnar jófur, Fms. vi. (in a verse); oss magni goð gagni, may the gods grant ns victory ! Kb. (in a verse); rogn magna riki llákonar, Vellekla; magua þrif e-s, to give health and wealth to a person, Ib. i. 138 (in a verse); tirengr magnar lof þengils, /he poet magnifies the king's praise, Sighvat. II. in prose, to charm, make strong by spell; O. ûinn tók höfuðit, ok kvað þar yiir galdra ok magnaði svá at þat mælti við hann, Hkr. i. 8; hann magnaði með mikhim blótskap líkncski jbórs, Fnis. i. 2(15; menu skulu eigi f. ira nieð steina eðr magna þá til þess at binda á menn eðr û'nað, K. þ. K. 78; þeir kölluðu hann þorgarð ok mögnuðu haim með svá niyklum fjaiulans krapti, at hann gt'-kk ok mælti við menu, Fb. i. 213; ok svá m;ök var magnat líkncski Freys, at..., Fms. ii. 73; hefi ek þá svá signaða ok magnaða, at engan þeirra mun iárn bíta, Fb. iii. 245; annan dag eptir en keriing hafði tr(''it inagnat, Grett. !=, !; þeir tóku þá at jnagna fjölkyngi sina, Fms. ii. 141; fremja galdra eðr þá hluti nokkra er magnaðir sé, D. I. i. 243; hann var svá m. ignaðr af yfirsiiugum Grírnu, at hann bitn ekki járn, Fbr. 32 newKi!.; síðan er kerling hafði magnat rótina, Gr-. -U. 1. ^3; magnaði harm þá köítu mjük. l''s. 44: thus in mod. usage, magna ilraug, to raise a ghost. III. reHex. to increase in power, grow strong; at vita hvernig her hefir magnask Kristnin, Bs. i. 59; er Johannes sá magnask alþyðurróm, 623. 26; sá er í ofmctnaði vill magnask gegn Guði, to puff himself up against God. Hom. 133; en svá kom at eldrinn inagnadisk, Fms. ix. 533; hann sigraði inarg. ir þjó5:r svá at aldri mögnuðusk þær síðan, Ver. 98 :-- of a ghost, cn Glánir lók at magnask af nyju, Grett. 112. 2. part, magiuðr, see above (II). magnaðr or înögnuðr, m. a sfrengtbener; in poet, compds, hjaldr-m., a war-maker, warrior; sigr-m., a victor, Lex. Poët. Magni, a, m. a son of Thor, Edda, Ls.: a pr. name, Fms. xii. magn-lauss and magn-litill, adj. 'main-lets, ' weak, feeble. magn-leysi, n., medic, weakness, palsy. Magnúss, m. a pr. name; for the origin of this Norse name from Charlemagne see 0. H. ch. ill, -- hví létztu sveininn Magnus heita, ekki er þat várt ættnafn ? Sighvatr svarar, ek hot hann eplir Karla-rnagnusi konungi (king Charlemagne), þann vissa ek mann bezîan í heimi. From this Magnus (king Magmis the Good, born 1024) the name afterwards spread to all countries in which Norsemen settled. MAGR, adj., fern, niogr, neut. inagrt, compar. mc-gri, meajrstr or magrari, -astr; [A. S. mæger; Engl. meagre; Dan. -Swed. viager; Lat. maccr\ :-- meagre, lean; magran mar, Hm.; nuigr kv'r, Kb. 316; maT ok muttdreginn, Fms. vi. 302; hón var mogr, Róm. 216 :-- lean, þvílík slá'. r er svá cm mögr. Fms. x. 303; tvá hesta aðra feita en aðra maora, Nj. 32; verði þau mügr, Rb. 344 :-- as a nickname, þá var hann sveltr svá at þan kenndu hann eigi, J. au heifðu hatm brottu með ser ok kölluðu Helga enn Magra, Landn. 205. magrligr, adj. lean-looking, pinched, Fas. iii. 178. mak, n. [Dan. mag] , irk^omeness: ó-mak, troubles, (rare.) II. in plur. iHok, (]. v. [Germ, machen; Engl. mn~i:e\, intercourse. maka- skipti, n. pl. [I);-. n. nui^e-skifie'] , exchange of estates. MAKA, ð,(Engl. make; Germ, macben; a root word quite alien from the Northern languages, for of the three references below, two seem to be put into the month of foreigners trying to speak Norse] :-- to make; in the phrase, ek ska. 1 maka honum háði;ng, 7 will ' make shame' to him, O. 11. L. 45 (the persons in the story wore prob. foreigners); inaki enginn svikk. let none 'make' a disturbance, the words of John the Fleming in Bs. i. Sol; byrjar oss at maka þessar þjóðir í várri dvöl með nokkurri venju, we ought, to put them to some shame, Al. 119. 2. to smear, grease, freq. in mod. usage, perh. derived from maka húðung above, or it may be quite a different word. maka, u, f. a female mate, Art. MAKI, a, m. [ Dan. mage, (Cg!e-mage = husband; Old Engl. make'] :-- a match (prob. originally a customer, partner, cp. mak II), Nj. 35. Ld. 64, Kb. eT), Ô. II. 112, Bs. i. 765, Karl. 296; inaki bólsïrs, the 'bolster- mate, ' pout, the head, Ad. 6; tveggja, fjognrra manna maki, a match (in strength) for two, four :-- a maic, esp. of animals, birds, Bb. 2. ii, 29- ol- makindi, n. yl. friendly intercourse; í makindum ok vinskap, Eg. 41; for þat allt í makindi ok vinskap, Ld. 192. 2. res t, ea. se; í mak- indum. at one's ease, cp. Dan. i ro og mag. makka, að, (makk, n.), to job, make and meddle, akin to maka, q. v. (conversational). MAKKI, a, m., qs. inanki, [mon = wza ne; Dan. -Swed. wz anke] :-- the upper part of a horde's neck, freq. makliga, adv. ~/î tly, properly, þorst. Síðu II. 173: deservedly, Ld. 148, Fms. v. 70, vi. roo, x. 325. maklig-leikr, m. (-leiki, a, m.), mostly in pl. what serves one right, Sks. 474, T'ms. vii. 312, Fs. 165; at makiigleik, deservedly, J;orst. Stang. 55, Fms. iii. 156, vi. 342. makligr, adj. [Scot, wj akly"!. prop, well-matched'met/, proper, becoming, Fms. i. 3, vi. 227, vii. 285, Þorst. Síðu II. 173, Kb. 80; compar. more fitting :-- de-ervcd, Ks^. 561; v;rri hitt makligra, at..., Fs. 57: deserv- ing, of a person, with gen., makligr er j-jórarinn þess frá oss, Nj. 25, Fs. 7; miki's góðs m., 35; olluni þóttu búendr makligir til skaða, O. II. 205; þvkki nu'r Njilll makligr vera at ek unna honum þess, Nj. 188. MAKR, adj., only in compar. more suitable, easier, snugger; en þeir berjask er þat er makara, but they fight to whom that fitted better, Jms. xi. 277; hann kvað honum makara at sitja við elda, Fas. ii. 112; hann kann vel kyssa, makara væri (more becoming) at hann kynni jafnvel riða með riddara vúpnr. m, Sir. 59. 2. = Lat. uii:iam; niakara, at ek jiin ainbátt niætti finna miskunn í þínu augliti, woidd that í could] Stj.;-;O2, 400, 428; makara, at minn herra Naaman v;rri nær spá-inauni (îuðs, 616. II. easy to deal with; þaðan frá var Eindriði hinn makasti, Bs. i. 7O9-I mak-ráðr, adj. leisurely, Fas. i. 325. makt, f. [a for. word, for the genuine form is mattr, q. v.] :-- might, power, Bs. i. 773' Olar., and in romances of a later date, freq. in mod. usage, Pass., Vidal. passim. COMPDS: maktar-leiki, a, m. might, II. K. i. 246. maktar-maðr, m. a vrigb/y man. MALA, pret. mól. múíu; subj. pret. mœli, Gs. 10; part, malinn; reflex, pret. mólsk, Edda 78; a defect, strong verb supplied by weak forms, thus the strong pres. indie, sing, mel scarcely occurs; in mod. usage it is weak throughout, mala, maiaöi, malat, although the strong pret. may still be used in writing: [Ulf. malan - a. \rjO(iv, Luke xvii. 35, and so through other Teut. languages; cp. Lat. mola, molere; Gr. fj. ii\T] ; derived are Icel. mylja and iuelja, q. v.] :-- to grind; en si'i náttúra fylgði kvernunum, at þat mólsk á kverninni er s;'i mælti fynr er inol, ... Fróði konungr bað þa-r mala gull ok frið ok sælu Fróða ... þær mólu litla hríð áðr uiðr sukku skipin, Edda 78, 79 (the tale of Fróði and the power-mill, cp. 221); auð mölum Fróða (dat.) moluni alsælan, Gs. 5; né mœli svá mær bergrisa ... malit hett ek tyrir mik... . inol inins föður mær rammliga, ... niolum cnn frarnar, ... molu meyjar megins kosíuðu, ... malit höfuni, Froði, sein munum heila, losqq.; frá ek