This is page cv_b0642. Please don't edit above this dashed line. Thank you! -----------------------------------------------------------------------------
G42 TROSNA -- TRÚNAÐR.
trosna, að, to 'fall into tros,' split up, of a seam or the like. trossa, u, f. a truss of nets, a fisherman's term. TRÓÐ, n. fagot-wood; bæði timbr ok tróð, D.N. i. 657; bæði tróð ok sperru, iii. 669; tráðusk þær und þungu tróði, Þd.; glóð var föst í tróði, Fms. vi. 340 (in a verse). 2. in mod. usage tróð and tróðviðr mean the fagots stuffed in between the thatch and the rafters. tróða, u, f. = tróð; eyri fyrir tróðu hverja ok svá fyrir næfra-kimbul hvern, N.G.L. i. 101; remains in the compd mæni-tróða. 2. in poetry tróða is freq. in circumlocutions describing women, auð-tróða, gulls-tróða, menja-tróða, see Edda, Lex. Poët. tróð-högg, n. the cutting of fagot-wood; timbr-högg ok tróð-högg, D.N. iii. 237. tróð-næfr, f. bark used for thatching (see næfr), Eg. 238. tróð-viðr, m. = tróð; eldrinn las skjótt tróðviðinn, Eg. 238, 239. Trója, u, f. Troy: Tróju-land, n. the land of Troy: Tróju-menn, m. pl. the men of Troy: Tróverskr, adj. Trojan, Rb., Fms. ix. 416, Bret. 62. truff, n. trumpery, Thom. 40, 76. trumba, u, f. a pipe; veita þagat vatni í leyniligum trumbum, Hom. 131; hvann-jóla trumba, the stalk of the angelica, Fms. ii. 179. 2. a trumpet; umb sá er þýtr í trumbu, Fms. viii. (in a verse); blása trumbum, Karl. 180; þeyta trumbu, 157; ljósta trumbum, 236; trumbu-þytr, Fas. i. 503; trumbu-hljóð, Hom. 68. trumbu-bein, n. a nickname, Landn. 255. trumba, að, to trumpet, Sks. 779. Matth. xiv. 6. trunsa, að, to turn up one's nose at; t. við e-u, Fas. i. 54. trunt, a shouting; trunt, trunt! og tröllin í fjöllunum, Ísl. Þjóðs. i. 193. trutta, að, to shout trutt trutt! or trrrh, as shepherds or horse-drivers do; tauta eðr trutta, Fms. viii. 234 (v.l.), Fb. ii. 619; smalar trutta og takka, þá teygja þeir með sér rakka, Hallgr. trú, f., see trúa. TRÚA, trúi (monosyll. trý, Str. 46, l. 17), pret. trúði; subj. trýði (thus rhymed, lýði, trýði, Bs. ii. 308, in a poem of A.D. 1540, but the mod. form is tryði with a short vowel); imperat. trú, trúðu; part. trúað: [Ulf. trauan = GREEK; A.S. treowian; Engl. trow; Germ. trauen; Dan.-Swed. troe, tro] :-- to trow, believe; seg þú frá, Njáll, segir Gunnarr, þvíat allir munu því trúa, Nj. 51; mundir þú trúa fyrirburð þessum ef Njáll segði þér eða ek? -- Trúa munda ek, segir hann, ef Njáll segði, þvíat þat er sagt, at hann ljúgi aldri, 119; henni var trúað sem góðri konu, Sks. 457; trúa megit þér mér þar um, at ..., Fms. ii. 241; vilið þér mér ei til þess trúa, sem talað hefig um búskap lands, Bb. 3. 100; mant þú trúa mér bezt til órræða um þitt mál, Nj. 12; engu öðru því er mér er til trúat, 112; ek trúi honum til þess bezt allra manna, Eg. 34: imperat. as adv., tíminn líðr, trúðu mér, trow once! forsooth! a ditty; trú mér til, depend on it! trúi-eg, I trow, Skíða R. 34, 35; eg trú 'ann sé dáinn, freq. in mod. usage. 2. in a religious sense, to believe, with dat., or trúa á e-n, to believe in; þeir trúðu seint upprisu hans, Greg. 14; trúa á mátt sinn ok megin, Landn.; æ trúði Óttarr á Ásynjur, Hdl.; á sik þau trúðu, Sól.; þeim er eigi trúðu Guði, Hom. 51; er á Guð trúðu, 625. 70; skulu allir vera Kristnir hér á landi ok trúa á einn Guð, Nj. 164; trúðu þeir því at þeir dæi í hólana, they believed that they were to die into (i.e. go after death to) these hills, Landn. 111. II. to trust; vin þann er þú vel trúir, ... ef þú átt annan þanns þú ílla trúir, Hm. 43-45; akri ársánum skyli engi trúa, 87; meyjar orðum skyli manngi trúa, 83; véla þik í trygð ef þú trúir, Sdm. 7; ef þú hug trúir, if thou hast heart to do it, Hým. 17; trúa magni, trust on his strength, Fas. i. 438 (in a verse); nótt verðr feginn sá er nesti trúir, Hm. 73; trúðir vel jöxlum, Am. 80; Hlenni mælti at þú skyldir eigi trúa þeim, Glúm. 369. trúa, f., gen., dat., and acc. trú, like frú (q.v.), but without plur.; this is the old form, whence comes the contr. nom. trú, and later even a gen. trúar, which is prevalent in mod. usage; the gen. trúar occurs in vellums, Barl. 151. l. 16, Fs. 103 (from the Arna-Magn. No. 132), and Skálda (in a verse); so also passim in Post. S. Edit. C.R.Unger, 1872; the old bissyll. form still occurs in the Icel. N.T., ó þú kona, mikil er þín trúa, Matt. xv. 28: [Dan. troe; A.S. treowe] :-- trust, belief; segja upp á trú sína, Fms. xi. 285; þeir sögðusk vildu tala við hann með trú, 400; rjúfa trú sína, 356; ok gáfu þar til trú sína, Fas. ii. 540; svá sem trúa þeirra öðlask, Blas. 50: as an oath, þat veit trúa mín, upon my word! by my troth! Edda 25, Bær. 2; þat er mín trúa, at ..., Edda 5; svá njóta ek trú minnar, by my troth! i. 130. II. faith, belief, in a theological sense; Helgi var blandinn mjök í trú, þann trúði á Krist, en hét á Þór til sjófara ok harðræða, Landn. 206; taka við trú, to receive the Christian faith, Nj. 158, 162; at trúa þessi skuli við gangask, id.; ung er nú trúan, Valla L. 209, Lil. 34; at sú var sönn trúa, Fms. i. 231; þat er heiðinna manna trúa, at ..., Bret. 56; trú várrar, Greg. 14; sinnar trú, Pd. 8; þinnar trú, Blas.; snúask til trú, Blanda; réttrar trú, id., Lex. Poët.; til styrkðar trúar (gen.) várrar, Greg. 14; þat hafði hann helzt til trúar, at ..., Fs. 103; ung at aldri fegri at trú, svá var trúa hennar mikil, at ..., Bs. i. 204; ó-trú, unbelief; van-trú (as also Fb. i. 312, l.c.) B. COMPDS: trú-boð, n. a preaching the gospel, as a missionary, Fms. ii. 31. trú-bót, f. a reformation in faith, H.E. i. 584. trúar-bót, f. id., Skálda 203 (in a verse; the flow of the line, however, shews that it should be trú-bót, a dissyllable). trú-brögð (mod. trúar-brögð), n. pl. religion, Magn. 442, Fms. ii. 256, Orkn. 140. trú-fylgja, u, f. religious observance, Hom. trú-hald, n. observance, rites of faith, Fms. ii. 31, MS. 655 xxvii. 18. trúar-játning, f. a confession, creed, in an ecci. sense. trúar-níðingr, m. an apostate. trú-skjöldr, m. the shield of faith, Mart. 121. trú-verk, n. a work of faith, 645. 111. trúar-villa, u, f. heresy. trúaðr, part. believing; hón var skírð ok vel trúuð, Landn. 111; rétt-trúaðr, orthodox (in a good sense); öllum góðum mönnum ok rétt trúuðum, Fms. i. 229; ekki var hann mjök trúaðr at sið þeirra, 154; van-trúaðr, unbelieving; vert eigi vantrúaðr, heldr trúaðr, John xx. 27. trúan-ligr, adj. credible, Fms. i. 293, Magn. 448; ú-trúanligr. trúari, a, m. a believer, Fms. v. 219. trú-bundinn, part. bound in truth, Fr. trúðr, m. [A.S. trúð; a word of doubtful origin, but it is old and occurs in a verse of Hornklofi, also in a verse of the beginning of the 11th century, and as a nickname in Dropl. of a person who lived in the middle of the 10th century] :-- a juggler, Grág. ii. 84; inn í búð at trúðum, Nj. (in a verse); both passages refer to the jugglers at the alþing; einn snápligr trúðr, Stj. 505; at leikurum ok trúðum hefig þik lítt fregit, Hornklofi; leikarar ok trúðar vóru margir í herinum, Pr. 132: as a nickname, Ánn trúðr, Dropl. trú-fastliga, adv. faithfully, Fms. ix. 485, x. 370. trú-fastr, adj. [A.S. treowe-fast; Old Engl. true-fast; Dan. troe-fast] :-- truthful, faithful, of belief: trusty, Bs. i. 392; hann var maðr trúfastr ok vel siðaðr, Eg. 770; vitr kona ok trúföst, Blas. 50: as a nickname of the English king Athelstan, Eg. 265, Fms. i. 15. trú-festa, t, to pledge one's faith, Str. 46. trú-festi, f. faithfulness, firmness in faith, Játv. ch. 4. trú-fylgja, u, f. the observance of the faith, Hom. 108. trú-girni, f. credulity. trú-gjarn, adj. credulous. trú-góðr, adj. religions, sound in the faith, Bs. i. trú-kona, u, f. a religious, devoted woman, Ld. 328, Bs. i. 438. trú-lauss, adj. infidel, Grett. 111, Greg. 71, MS. 673 A. 46. trú-leikr, m. (-leiki, a, m.), faithfulness, fidelity, Al. 104, Nj. 62, Eg. 50, 65; í öllum trúleika ok þjónustu við yðr, Fms. vi. 36. trú-leysi, n. infidelity, Hom., Barl. 145, Fb. i. 36. trú-liga, adv. faithfully, Nj. 62, 146, Hrafn. 28, Sks. 705, Hom. 37, Bs. i. 39, 203, passim. trúlig-leiki, a, m. = trúleikr, Nj. 260. trú-ligr, adj. faithful; trúlig geymsla, Fms. vii. 25; vináttu ok trú-liga fylgð, Eb. 45 new Ed.: safe, to be relied on, veðr er trúligt, the weather bids fair, 53 new Ed.; þótti honum þeir ekki trúligir, Eg. 538; at engum várum bræðrum þykki trúligt (safe) at sitja undir hendi þeim Þrændum, Fms. i. 53; ekki friðsamligt ok ekki mjök trúligt, Ó.H. 173; ú-trúligr, veðr ú-trúligt, suspicious weather, Vápn. 11; þeir munu vera ú-trúligir, Nj. 102, Fms. xi. 249, Lv. 62: credible, likely, ú-trúligr, incredible, Edda 2, Fms. x. 307, Sks. 138. trú-lofa, að, to pledge one's faith, = lofa á sína trú, Mar., H.E. i. 483, ii. 111. 2. to betroth; trúlofa sér konu, D.N. i. 160. trú-lofan, f. the pledging one's faith, N.G.L. iii. 124, 148. 2. betrothment, of lovers, Fas. ii. 69, H.E. ii. 111. trú-lyndi, f. faithfulness, truth, Fms. i. 305, Stud. i. 57; í allri t., Stj. 488; traust ok t., Mar. trú-lyndr, adj. faithful, true, trusty, Nj. 83, Fs. 10, Fms. i. 141, ix. 230, xi. 246, Stj. 433, Matth. xxv. 21, passim. trú-maðr, m. a true believer, good Christian, Fms. viii. 238, ix. 531, Sturl. i. 126, Vídal. passim. trú-mennska, u, f. faithfulness. trú-mikill, adj. strong in faith, believing, Fms. viii. 410; trúmestr, Bs. i. 526. trúnaðr, m. [trúa], trust, good faith; halda mun ek við þik mínum trúnaði til dauða-dags, Nj. 109; halda trúnað við e-n, Fms. vi. 53; var þetta sáttmál bundit með fullum trúnaði, i. 57, vii. 280; veita e-m traust ok trúnað, vi. 19; skipta trúnaði sínum, Al. 46; draga hann frá konungs trúnaði, allegiance, Sturl. iii. 142: selja e-m sinn trúnað, Fb. ii. 285; ganga í trúnað fyrir e-n, to become bound for another, Fms. xi. 356; eiga trúnað undir e-m, x. 103; eigi þótti mér goðin göra af trúnaði brúna, i.e. they built it not sufficiently strong, Edda 8. 2. trust, confidence, belief; festa, leggja trúnað á e-t, to give credence to, believe, Eg. 51, Ld. 204; til hvers reitt þú til þings ef þú vill eigi segja mér trúnað þinn, if thou wilt not open thy heart to me, Nj. 11; þeir einir menn eru hér at hverr veit annars trúnað, 226; trúnað ok leyndar-mál, Fb. i. 64; þeir menn er vestan komu ok helzt mæltu trúnað fyrir honum, spoke in confidence to him, Orkn.; þér mun ek segja trúnað minn, I will open my heart to thee, Fær. 248; hann átti trúnað (secret information) í hvers þeirra herbergi, Ld. 176: af trúnaði, in confidence, secretly; ef maðr selr manni fé af trúnaði, Grág. i.