This is page cv_b0660. Please don't edit above this dashed line. Thank you! -----------------------------------------------------------------------------
660 ÚFRITT -- ÚGÖFUGR.
Eg. 373. ú-fritt, n. adj. unpeaceful; e-m er úfritt, one's life is without rest, Landn. 295. ú-fríðleikr, m. ugliness, Sturl. i. 1. ú-fríðr, adj. ugly; hvárrki minni né úfríðari, Fær. 153: of payment in kind, opp. to cattle (see fríðr II); þar á móti bauð Bjarni úfritt virðingar-fé, Üipl. iii. 13; hundrað úfrítt, Vm. 11; hit úfríða, Grág. i. 221, H.E. i. 561. ú-frjáls, adj. unfree (cp. Swed. frelse och ufrelse); en úfrjálsa ættin, the unfree, the slaves, Fms. ii. 69. ú-frjóleikr, m. unfruitfulness, barrenness, Stj. 78, 203. ú-frjór and ú-frær, adj. barren; ófrjóvari, Stj. 6l; öngan hlut úfræan (ufrean Cod.), 20; úfreóm, 195; úfræ, Rb. 354; akr úfrær, Glúm. 340. ú-frjósamr, adj. unfertile, unproductive, Sturl. i. 101. ú-frjósemi, f. infertility. ú-fróðleikr, m. want of knowledge, Sks. 554, Fms. x. 288. ú-fróðliga, adv.; spyrja ú., to ask foolishly, Sks. 283, Edda 13. ú-fróðligr, adj. uninteresting, Sks. 519, Fms. xi. 117, Hkr. ii. 83. ú-fróðr, adj. ignorant, Kormak; ú. ok úvitr, Fms. ix. 55; ú. ok heimskr, vi. 113; eigi úfróðari, not worse informed, Sks. 503. ú-frómr, adj. dishonest, thievish. ú-frýnn, ú-frýnligr, adj. frowning; see offrýnn. ú-fræði, f. ignorance, lack of information, Hkr. iii. 96. ú-frægð, f. discredit, Stj. 430 (v.l.), H.E. i. 463. ú-frægja, að, to defame, Th. 14, Skálda 208. ú-frægr, adj. inglorious; eigi úfrægari, not less famous, Fas. i. 347. ú-frækn, adj. unwarlike, Bær. 16. ú-frændsamliga, adv. unkinsmanlike, Finnb. 304. ú-frær, adj. = úfrjór. ú-fullr, adj. not full, Pm. 22, 37. ú-fundinn, part. unfound, -undiscovered, Landn. 173, Grág. ii. 384, Jb. 329. ú-fúinn, part. unrotten, Ld. 100, Sd. 191. ú-fúss, adj. unwilling; ú. e-s, Nj. 198, Fms. vii. 272, viii. 145, xi. 375. ú-fylginn, adj. not following; Grettir var honum ú., Grett. 76. ú-fylliligr, adj. insatiable, Hom. 25. ú-fyrirlátsamr, adj. intractable, headstrong, Grett. 91, 144. ú-fyrirlátsemi, f. obstinacy, ú-fyrirleitinn, adj. intractable, reckless, Fms. iii. 206, Orkn. 290. ú-fyrirleitni, f. recklessness, Fas. i. 52. ú-fyrirsynja, u, f. a thing not to be endured;þat má þykkja mikil ú. ..., ok þykki mér þat úþolanda, Ísl. ii. 420: esp. in the adverbial phrase, úfyrirsynju, wantonly, for no purpose, Lv. 28, Ísl. ii. 141, H.E. ii. 80; þessi seta þótti úfyrirsynju, Fms. viii. 455, v.l.; úforsynju konungr, Fb. i. 28. ú-fægðr, part. uncleansed, Hom. 70. ú-fæliliga, adv. undauntedly, Fas. iii. 75. ú-fælinn, adj. undaunted, Lex. Poët., Fms. vi. 216, Sks. 382 B: mod. úfeilinn, Sturl. 1. 99 (paper MS.) ú-færa, u, f. an impassable place; ár eða úfærur, N.G.L. i. 64: impracticability, a desperate task, hlaða skip til úfæru, to overload a ship, Bs. i. 276; ek kalla þat úfæru at berjask við þá, Fms. vii. 258; þeim var ú. þangat at fara, ix. 479; vera í úfæru, to be in a critical state, 404, Hkr. ii. 279; er ú. at komask þar yfir, Edda 5; var þat en mesta ú., þvíat þegar mundi hann keyra öxina í höfuð þér, Ld. 324; þat er en mesta ú. at ..., it is sheer rashness, Orkn. 360, 474; at þeirri úfæru var komit, at þeir mundi brenna skip þeirra, Bret. 60; úfæru-vegr, an impassable road, Al. 51. ú-færð, f. impassableness, esp. from snow; lagði á snjáva ok úfærðir, Fms. ii. 97; svá miklar úfærðir at þeir fengu eigi brotið snjáinn, ix. 234; mér er leitt at rekask í úfærðum, Lv. 26. ú-færðr, part. unbrought, Ísl. ii. 329, Grág. i. 247. ú-færi = úfæra; hlaða skip til úfæris, Gþl. 427; meiða til úfæris, to disable, Sturl. iii. 68 C. ú-færiligr, adj. impracticable, not to be done, Grett. 110: impassable, Sturl. iii. 160. ú-færr, adj. impassable, Nj. 63 (v.l.), Edda 3; ú. vegr, Fms. iv. 218: impossible, at honum mundi ekki úfært, vi. 400: improper, i. 83: of a person, disabled, Ísl. ii. 247, Orkn. 264, Grág. i. 142; drekka sik úfæran, Fms. ix. 23, Hkr. ii. 108, Eg. 206, 551. ú-fölr, adj. 'unsallow,' not pale; úfölvan belg, Þorf. Karl. 424. ú-för, f. a disastrous journey, disaster; hvárigan ykkarn mun hann spara til at hljóta úförna, Fms. xi. 113: esp. in plur., úfarar, a disaster, defeat, ill-luck; er hann sér úfarar sinna manna, Fær. 74, Sks. 551, Fms. vii. 204, 212: ill-treatment, úfarir ekki góðar, Ld. 278; úfara-ár,sumar, an ill season, bad summer, Ann. 1392, Sturl. i. 123; úfara-Hrói, H. the unlucky, Fms. v. 253. ú-gagn, n. an 'ungain,' 'unprofit,' hurt, harm, Hkv. 1. 37, Hom. 151, Fms. viii. 312, Grág. ii. 57, Edda 41: úgagn-auðigr, adj. unprofitable, Stj.: úgagn-vænligr, adj. id., Fb. i. 432. ú-gaman, n. no pleasure; væri eigi ú., Grett. 134 new Ed., Fas. ii. 414. ú-gangr, m.; úgangs-maðr(= úgagns-maðr), an aggressor, N.G.L. i. 171. ú-gaumgæfi, f. inattention, Sks. 280. ú-gaumgæfr, adj. heedless, 673. 61. ú-gá, f. sloth; liggja í úgá ok í drykkju, Fms. viii. 106, 320: inattention, fáfræði ok úgá, Bs. i. 137. ú-gát, n. = úgá, thoughtlessness; göra e-ð í ógáti, það var af ógáti. ú-geðligr, adj. disagreeable, Bs. i. 537. ú-gefinn, part. not given away, Nj. 29 (unmarried): vacant, Bs. i. 778. ú-gegn, adj. unreasonable, self-willed; þegiðu, Þórir, þegn ertú ú., Fms. vi. (in a verse); örorðr ok ú., Eb. 104; ú. ok heimskr, Clem. 44: ú-gegnliga, adv. improperly; ílla ok ú., Glúm. 330. ú-gegnd, f. unreasonableness: ú-gegndarliga, adv. unreasonably. ú-geigvænligr, adj. (-liga, adv.), not dangerous, Ísl. ii. 305. ú-genginn, part. not gone, K.Á. 152. ú-gengr, adj. unfit to walk on, of ice, Bs. i. 356: unable to walk, 443. ú-getinn, part. not begotten, Gtág. ii. 170: the phrase, láta sér úgetið at e-u, to be displeased at, Ld. 164. ú-geyminn, part. heedless of, Stj. 633, Grett. 169 new Ed. ú-gildi, n. 'unvalue,' of a thing that may be destroyed or damaged with impunity or without liability to compensation; aldrei gengr fénaðr sér til úgildis, Gþl. 397. ú-gildr, adj., see gildr; í engu var hann ógildari maðr, less brave, Eb. 200: as a law term, invalid, i.e. for whom no weregild is to be paid; vera ú., Nj. 56; falla ú., to be slain with impunity, without liability to weregild, of one slain in the act or the like; falla úgilda á sjálfra sinna verkum, Eg. 502; falla ú. fyrir újafnað sinn, Háv. 57; munum vit verða at hluta með okkr eða ella mun matrinn úgildr, or else no weregild will be got, Nj. 86. ú-gipta, u, f. ill-luck, haplessness, mischief, Fs. 99, Nj. 20, Fms. ii. 6l, Sks. 26; úgiptu bragð, an ill-boding countenance, Fms. x. 232; úgiptu-ár, a hapless year, ix. 535; úgiptu-verk, id.: úgiptu-liga, adv. haplessly, Ld. 252: úgiptu-ligr, adj. of luckless appearance, Ísl. ii: úgiptu-maðr, m. a luckless person, Nj. 66: úgiptu-samliga, adv. haplessly, Ld. 154: úgiptu-samligr, adj. hapless-looking, evil-boding, Fs. 31. ú-giptr, part. not given away, unmarried, Nj. 22, Fms. x. 115, Js. 59; in mod. usage also of a man. ú-girniligr, adj. (-liga, adv.), undesirable; verra kost ok úgirnilegra hlut, Fms. x. 260. ú-gjarn, adj. unwilling, Lex. Poët. ú-gjarna, adv. unwillingly. ú-glaðr, adj. 'unglad,' cheerless, gloomy; verða ú. við e-t, Hkr. i. 243; göra sik úglaðan, Sks. 446; ef hann sá þá úglaða, Fms. vii. 103; hvárt sem at hendi kom, þá varð hann eigi glaðari ok eigi úglaðari, Hkr. iii. 97. ú-gleði, f. 'un-gladness,' sadness, melancholy, Fms. ii. 146; sjá ú. á e-m, Hrafn. 10; taka ú., Eg. 322, Fms. vii. 103, passim; úgleðis-klæði, a mourning dress, Sks. 549 B; but úgleði-kyrtill, 228 B. ú-gleðja, gladdi, to make 'unglad,' distress; þarf þik þetta eigi at ú., Fms. ii. 193; lát þik meirr þat ú., ef ..., Sks. 447 B: impers., þá úgleðr Íslending, he turned sad, Mork. 72: reflex., hann tók at úgleðjask, Fms. ii. 193; Ólafr úgladdisk er á leið vetrinn, Ld. 72, Fms. vii. 355; þeir úglöddusk er þeir sá sik í herfiligum klæðum, 623. 20; þá tekr austan-vindr at úgleðjask, Sks. 225. ú-glíkindi, n. pl. (spelt ú-líkindi), improbability, Finnb. 216, Fas. iii. 77; með miklum atburðum ok ólíkindum orðit hafa, Háv. 51, Sturl. iii. 132: a sham, dissimulation, göra e-t til úlíkinda, Sturl. i. 80; þat hafði verit gört til úlíkinda at teygja þá út, Hkr. ii. 110. ú-glíkliga, adv. (spelt ú-líkliga), improbably; taka á öngu ú., Nj. 40; er þat ú. mælt, Hkr. ii. 229; spyrja ú., Ld. 268. ú-glíkligr, adj. (spelt ú-líkligr), unlikely, Nj. 113, Eg. 107, 127, Fms. vii. 173, Bjarn. 11; eigi úglíkligt, Ísl. ii. 387; úlíkligra, Fms. vii. 161. ú-glíkr, adj. (spelt ú-líkr), unlike, Nj. 183, Fms. vi. 204, xi. 57, Edda 12, Háv. 50; nú er þat úglíkt (two different things) at hafa með sér góða drengmenn eðr einhleypingja, Ísl. ii. 325; ok er þá úglíkt (thus to be emended) hvárt þú ferr í lofi mínu eðr leynisk þú, Fs. 22. ú-glíminn, adj. not good at wrestling, Grett. 26 new Ed. ú-glöggleikr, m. lack of insight, Rb. 446. ú-glöggr, adj. not 'gleg' or clever (see glöggr); sá úglöggt í andlit honum, Grett. 123 new Ed.; vita úglöggt, Hkr. ii. 63, Ísl. ii. 321. ú-glöggþekkinn, adj. not clearly seeing, Mag. 5. ú-gnógligr, adj. (-liga, adv.), insufficient, Ld. 322. ú-gnógr (ú-nógr), adj. insufficient, not enough; úgnógr fjárhlutr, Bs. i. 265; úgnógt fé, Glúm. 350; sér únógr, Fms. vi. 368 (the vellum Hulda); úgnægra, Fms. x. 107, v.l.; únægra, Stj. (MS. 227, col. 518); únægri, Fas. ii. 489 (a vellum of the 15th century), ú-goldinn, part. unpaid, Grág. i. 399, Fms. xi. 30. ú-góðgjarn, adj. not benevolent, spiteful, Greg. 6. úgóðgjarn-liga, adv. spitefully, Greg. 5. úgóðgjarn-ligr, adj. spiteful, id. ú-góðr, adj. 'ungood,' bad, wicked; úgótt ráð, Fms. iii. 22; úgótt, Hm. 28, Ls. 31; göra sér úgótt at e-u, to be displeased at it, Ld. 134. ú-grandværi, f. unwariness, Hom. 86. ú-grand-værr, adj. unwary. ú-grátandi, part. not weeping, without tears. Lex. Poët. ú-greiddr, part. not combed, of the hair; not paid, of money, Fms. ii. 116. ú-greiðfærr, adj. difficult to pass over, Eg. 149. ú-greiði, a, m. an impediment, difficulty, Fas. ii. 518; ú. stendr af e-u, Bs. i. 736. ú-greiðr, adj. unexpeditious; ú. söngr, Hkr. iii. 270; ef þat er úgreitt, Grág. ii. 274; e-t teksk úgreitt, Hkr. ii. 41; þeim fórsk úgreitt, Fs. 52; fara úgreitt, Clem. 40; úgreiðara, Fas. ii. 518. ú-greiniligr, adj. (-liga, adv.), indistinct, Skálda. ú-grimmliga, adv. (-ligr, adj.), not fiercely, Fas. iii. 77. ú-grimmr, adj. not blood-thirsty, not cruel, humane, Bs. i. 665; úgrimmari, Fms. iv. 65, Mar. ú-grunnr, adj. not shallow, deep, Lex. Poët. ú-grunsamliga, adv. decidedly; vinna ú. at e-u, Sturl. iii. 282. ú-grunsamligr, adj. decided, Nj. 185, v.l. ú-grynni, n. boundlessness; in the phrase, ú. fjár, Eg. 42, 59, 179, Fms. i. 28; ú. hers, ii. 294; ú. liðs, viii. 48 (v.l.), xi. 29; ú. manna, Hkr. iii. 354, Fas. ii. 514. ú-gylldr, part. ungilt, Fms. x. 147, Dipl. iii. 4, v. 18. ú-gæfa, u, f. = úgipta, Nj. 8, Sks. 338, 350: as a nickname, Landn. 148: ú-gæfufullr, adj. unlucky, Ísl. ii. 37: ú-gæfumaðr, m. a luckless fellow, Fms. vii. 227: ú-gæfusamliga, adv. lucklessly, Fms. iii. 217: ú-gæfusamligr, adj. luckless-looking, Nj. 132, 181. ú-gæfr, adj. luckless; var þat mælt at mönnum yrði úgæfra veiði-fang ef úsáttir yrði, Ld. 38: unruly, húskarl ú. ok vinnu-lítill, Grett. 101 new Ed. ú-gæfungr, m. a luckless fellow. ú-gætiliga, adv. (-ligr, adj.), heedlessly; fara ú., Grág. ii. 336; mæla ú., Fms. vi. 283. ú-gætinn, adj. heedless, Fms. viii. 292. ú-gætni, f. heedlessness. ú-göfugleikr, m. lack of nobleness, Greg. 64. ú-göfugr, adj. not of noble extraction, common; úgöfgum, Fas. ii. 466; göfgan ok