This is page 393 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project. Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.) Click here to volunteer to correct a page of this dictionary. Click here to search the dictionary. This page was generated on 13 Mar 2021. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers. The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

LÍKÞRA -- LÍTILL. 393

lík-þrá, f. leprosy, Mirm., Magn. 517, Stj. 324, 616, Fas. iii. 642, N.T. COMPDS: líkþrá-fullr, adj. leprous, Stj. 260. líkþrá-maðr, m. a leper, N.G.L. i. 97. líkþrá-sótt, f. leprosy, Stj. 324.

lík-þrár, adj. [cp. Ulf. þrutfills], 'body-rotten,' leprous, 625. 46, Hom. 43, Bs. i. 849, Barl. 35, Fms. xi. 309, Magn. 516, Stj. 616.

LÍM, n, [A.S. lîm; Engl. lime; Germ. leim] :-- lime, chalk; Hannibal konungr lét sér leir bleyta með blóði Rómverja ok göra þar af borgarlím, Bret. (1849); af tigli ok lími, Stj. 67; var þat mikit musteri ok gört sterkliga at lími, Fms. vi. 267 (of the cathedral of Drontheim); Íllugi var son þeirra, hann druknaði þá er hann flutti lím til steinkirkju þeirrar er hann ætlaði at göra á Breiðabólstað í Vestr-hópi, Bs. (Krs.) i. 32, referring to about 1130 A.D.; lím ok tjara, Mag. 9, Fms. x. 186, Al. 29. II. glue, paste, passim in mod. usage.

líma, að, to lime with mortar; til steinsmíðar, at sníða, líma, ok niðr setja, Fms. xi. 428. 2. to glue; líma skegg við, höku sér, Fb. i. 130; hann lét líma ok búa öll blöðin niðr í kjölinn, Ísl. ii. 460, Flóv. 33 (of a shield): gramm., Skálda 170 (of two letters joined together, such as æ), II. reflex. to cleave to, Stj. 292.

lím-farmr, m. a cargo of lime, D.N.

líming, f. liming; saman-líming, conglutination, Skálda 170, 177. límingar-stafr, m. id., Skálda 177.

límingr, m., gramm. 'clusters.,' see Gramm. p. xv, col. 1 bottom.

lím-setja, t, to lime, Hkr. iii. 62, Orkn. 352 (in a verse).

lím-vatn, n. lime-water, Mag. 9.

LÍN, n. [Ulf. lein = GREEK; Germ. lein; Engl. linen; Lat. l&i-long;num; Gr. GREEK] :-- flax; spinna lín, Fas. iii. 594; drósir suðrænar dýrt lín spunnu, Vkv. 1; lín ok bygg, Stj.; smjör ok lín, eir, gull eða silfr, K.Á. 204; af sáði öllu, rúg ok hveiti, hampi ok líni, N.G.L. ii. 355; lín órengt (of a tax in Norway payable in that kind), O.H.L. 60; dóttir á lín allt ok garn, ok reifi ullar, N.G.L. i. 211. II. [Lat. linteum], linen, linen gear, esp. the head-gear worn by ladies on the bridal day, höfuð-lín (q.v.); brúðar-lín, Þkv. 12, 15, 17, 19; hence, ganga und líni, to wed, be wedded, Rm. 37, where the earl's bride wore a lín, the carle's bride a ripti (of less costly stuff), whereas the thrall's bride was not wedded at all; Guðrún (the bride) sat innar á þverpalli, ok þar konur hjá henni (the bride-maids) ok höfðu lín á höfði, Ld. 296; ok léttliga líni verit, to cohabit, Gkv. 3. 2.

B. COMPDS: lín-akr, m. a flax field. Línakra-dalr, m. a local name in Iceland from the growth of flax, Landn. 169, Band. (Cod. Reg.) fine. lín-beðr, m. a linen bed, Korm. (in a verse). lín-brækr, f. pl. linen breeks, Ísl. ii. 83, Dropl. 29, Fms. ix. 24. lín-bundin, f. part. 'linen-bound,' swathed in linen, of a lady, Eb. (in a verse). lín-dregill, m. a linen tape, Fms. viii. 288. lín-dúkr, m. a linen kerchief, Eb. 264, Bs. i. 874, Fb. ii. 16: a linen cloth, Fms. i. 36, 113. lín-eik, f. and lín-gefn, poët, of a lady, Lex. Poët. lín-erla, u, f. the bird motacilla, a wagtail. lín-fé, m. 'linen-fee,' a bridal gift, given on the wedding day; hann (the bridegroom) skal ganga yfir gólf þvert ok gefa henni línfé, N.G.L. ii. 305, Ld. 200, Edda 75, Fms. x. 312. lín-fræ, n. flax-seed, Pr. 474. lín-garn, n. linen-yarn, Edda 39. lín-húfa, u, f. a linen cap, Nj. 193, Bs. ii. 79. lín-hvítr, adj. white as linen, of a lady (from wearing linen), Hbl. 30. lín-klútr, m. a linen 'clout' or kerchief, Bs. i. 790. lín-klæði, n. pl. linen raiment, of a lady's dress, Am. 12, Ld. 260: of men's under-clothes made of linen, Orkn. 76, Fms. iii. 67, Dropl. 30, Fas. iii. 4, Sks. 287. línklæða-lérept, n. stuff of linen, Ann. 1332. lín-kyrtill, m. a linen kirtle, Sturl. i. 96, Stj. 308. lín-lak, n. a linen bed-sheet; plur. línlök, Dipl. v. 8, Fms. v. 159. lín-ligr, adj. linen, Stj. 318. lín-lindi, a, m. a linen girdle, Stj. 318. lín-refill, m. a linen tapestry, Vm. 82. lín-sekkr, m. a linen sack, Fms. i. 9. lín-seyma, u, f. a nickname, Fms. x. 97. lín-skauti, a, m. a linen sheet, kerchief, Bs. ii. 229. lín-sloppr, m. a linen surplice, Vm. 65. lín-sokkr, m. a linen sock, Hom. 138. lín-tjald, n. a linen tent, Fs. 180. lín-vefr, m. linen tissue, linen, Fms. x.

lín, f., in poët, circumlocutions, bauga-lín, auðar-lín, arm-lín (see Lex. Poët.), = hlín, q.v.

lína, u, f. a line, and as a naut. term, the bowline, Edda (Gl.), cp. bóglína: a rope, hann tók glófana, beltið ok knífinn ok línu mjófa, ... eptir þat fór hann í festina ok lét línuna draga sik af berginu undir fossinn, Gullþ. 8. Norsemen mostly used ropes of walrus skin (svörðr), but ropes of flax are also mentioned; meðan strengr ok lína brestr eigi, Orkn. (in a verse). 2. mathem. a line, Rb. 472, 474; Miðjarðar-lína and Lína = the Line, Equator, mod.: a line in a book or writing (mod.), skrifa línu-skakkt, to write the lines unevenly. II. lín, a head-dress; Hlín línu, poët, a lady, Kormak; línu jörð, the earth of the lín = the head, Fms. v. 200 (in a verse); laut und línu, lysti at kyssa, Þkv. 27. COMPDS: línu-akkeri, n. an anchor with a line, Sturl. i. 119. línu-strengr, m. a rope, cord, 623. 46.

líri, a, m. [Dan. and Norse lire], a kind of tern, sterna nigra, Edda (Gl.): a nickname, Sturl. i. 176.

LÍTA, pres. lít; pret. leit, 2nd pers. leizt, pl. litu; part. litinn; imperat. lít and líttu; [a Goth. wleiton may be assumed, cp. litr, lit, leita, A.S. wlîtan; Lat. vultus; cp. Germ. ant-litz] :-- to look, behold, see; ek lít, I see, behold, Haustl.; hinnig værir þú undir brún at líta, Nj. 55; Sölvi gat at líta hvar þeir flýðu, 247; ok í augu leit, and looked him in the eyes, Vsp. 21; hón leit báða uxana váta, Ísl. ii. 89; hón leit frú sína gráta, Str. 17: freq. in old and mod. usage, þá hóf hann upp sín augu ok leit Abraham langt burt, og Lazarum í hans skauti, Luke xvi. 23 :-- the phrases, líta ástar, vinar, öfundar, miskunnar augum til e-s, to cast a glance of love, friendship, envy, mercy, Fb. i. 421, passim; hann mátti eigi réttum augum til hans líta, he could not bear to look straight at him, Fms. iv. 48. II. with prepp.; líta á e-t, to look at or on; hann stóð nokkura stund á hinn fótinn ok leit á stúfinn ..., eigi þarftú at líta á, jafnt er sem þér sýnisk, af er fótrinn, Nj. 97; til á at líta ok eptir at skoða um landa-merki, Dipl. ii. 19; Þórr lítr á hornit ok sýnist ekki mikit, Edda 32; líttú á ljúfan, leggðú munn við grön ... á leit Guðrún, Gkv. 1: metaph. to consider, er þat ekki jafnræði ... mun því ekki verða á litið, Ísl. ii. 214; eigi er á at líta, drepum þenna hund sem skjótast, Fms. xi. 146; en hvert mál er skal dæma, þá verðr at líta á tilgörð með efnum, Eg. 417, (a saying); ek mun hafa skjótt á litið, ok vartú fjarri at kenna mér ráðin, Orkn. 214: líta á með e-m, to keep an eye on, take care of, Fb. iii. 305, Fs. 172 :-- líta aptr, to look back after one, Karl. 404 :-- líta til e-s, to look towards one; hann leit seint til þeirra ok glotti um tönn, Edda 30; þeir litu til ok kváðusk sjá hann, Nj. 70: metaph., hver spurning lítr jafnan til svara, a question looks for an answer, a saying, Sks. 307 :-- líta yfir, to look over, look about, view; en er Þorsteinn hafði litið yfir verk húskarla sinna, Eg. 741; kemr heim á Mel ok lítr yfir eignir sínar, Band. 3; hafa brátt yfir litið, Fb. iii. 386 :-- líta við e-m, to look to one; keisari leit við honum, ok spurði hverr hann væri, Fms. i. 125; konungr leit við þeim ok svarar heldr stutt, Eg. 95 :-- líta upp, to lift the eyes, Hm. 130; en hann leit upp ok sá þá hina ríku, Luke xxi. 1 :-- líta niðr fyrir sig, to look down. III. reflex. he seems, it appears to one that, e-t lízk e-t; leizk honum mærin fögr, Eg. 23; hann sér hvat leið drykkr inum, ok lízk honum svá sem allítill munr mun vera, Edda 32; svá lízk mér (methinks) ... sem þessi mun mestr ætlaðr, id.; svá lízk mér, frændi, sem nú munim vit hafa gört ráð okkat, Nj. 5; lízk mér svá sem engum várum bræðrum muni trúligt, Fms. i. 53; ok lítisk þeim svá at hann vili vörn hans glepja í því, Grág. i. 60. beta. with prepp.; e-m lítzk á e-t, it seems, pleases me so and so; hversu lítzk þér á mey þessa, þykki þér eigi fögr vera? Nj. 2; teksk umræða mikil hversu þeim hafði á litisk konunginn ... svá leizk mér vel á konunginn it fyrsta sinn er ek sá hann, Ld. 174; hefir mér opt vel litisk á konunginn, en aldri betr en nú, Fms. x. 296 (ii. 37); ok bað móður sína göra sér góð klæði, at Steingerði mætti sem bezt á sik lítask, Korm. 32; spyrr Karli hversu Leifi litisk á fé þetta, Fms. iv. 346. γ. one likes to have it, ellipt. for lítask ráð; honum leizt at fara, passim in mod. usage :-- to like, lízk þér eigi silfrit, does not the silver like thee? Fms. iv. 346; see lítask á. 2. recipr. to look to one another; fellzk hvárt öðru vel í geð, ok litusk þau vel til ok bliðliga, Band. 3.

lítil-, see lítill B.

LÍTILL, lítil, lítið, adj., and lítt adverb.; gen. lítils, lítillar, lítils; dat. litlum, lítilli, litlu; acc. lítinn, litla, lítið: plur. litlir, litlar, lítil; gen. lítilla; dat. litlum; acc. litla, litlar, lítil; compar. minni; superl. minnstr (q.v.): [Ulf. leitils = GREEK; A.S. lytel; Engl. little; O.H.G. luzil; Swed. liten; Dan. liden and lille: in Germ. the word was replaced by klein, prop. = bright = Engl. clean, but luzel remains in local names such as Lützel-stein = La Petite Pierre in Alsace] :-- little, of stature; litlir menn ok smáir, Landn. 145; lítið barn, a little bairn, Ísl. ii. 326; ok sér hvar lá maðr ... ok var sá eigi lítill, Edda 29; ekki lítill maðr vexti, 30; Þórr er lágr ok lítill, 33; svá lítinn sem þér kallit mik, þá ..., id.; hvat er þat it litla (the little puny thing) er ek þat löggra sé'k, Ls. 44; inn Litli, a freq. nickname, Landn. :-- small, of things, litla breiðöxi, Hkr. iii. 16; fjórar litlar munnlaugar, Dipl. iii. 47; opt veltir lítil þúfa miklu hlassi, a saying, a little mound may often upset a big wagon load, Al. 32; lítilla (gen. pl.) sanda, lítilla sæva, Hm. 52; opt kaupir sér í litlu lof, 51; Eirikr konungr hafði lönd lítil, Fms. i. 23; en þótt einnhverr bæri litla byrði, þá varð þat skjótt mikill eldr, vi. 153. II. metaph. usages; sumar þetta var lítill grasvöxtr, ok varð alllítil heybjörg manna, a small, bad crop, Ísl. ii. 130; landit er skarpt ok lítið matland, bad for foraging, Fms. vii. 78; ef atfærsla þeirra væri svá lítil, at ..., K.Þ.K. 94 :-- small in degree, lítil var gleði manna at boðinu, small cheer, Ísl. ii. 251; hann er lítill blótmaðr, no great worshipper, 398; þat er lítið mál, that is a small matter, 206; lítil tíðindi, Fms. xi. 118 :-- small, of value, ok verðit þér lítlir drengir af, ef þér launit engu, Nj. 68; töldu fyrir honum hversu jarl hafði hann lengi gört lítinn mann (treated him shabbily), Fms. i. 54; nú munt þú, segir hón, lengi lítill konungr, ef þú villt ekki atfærask, vii. 243; ok vara (was not) sá af litlu skapi, Al. 2; meta lítils, to value lightly, Ld. 174; lítill karl, mean churl! Fbr. 39 new Ed.; var hans móðerni lítið, of low rank, Fms. vii. 63; þér munut kalla mik lítinn mann (a puny man) fyrir mér ok uni ek því ílla, Edda 33; hann var skald ok eigi lítill fyrir sér, Ísl. ii. 323. 2. neut. as subst.; hafa lítið af ríki, a small portion, Fms. i. 52; svá at litlu loddi við, Nj. 28, Fms. xi. 102, Fs. 87. 3. temp.