This is page 547 of An Icelandic-English Dictionary by Cleasby/Vigfusson (1874)

This online edition was created by the Germanic Lexicon Project.

Click here to go to the main page about Cleasby/Vigfusson. (You can download the entire dictionary from that page.)
Click here to volunteer to correct a page of this dictionary.
Click here to search the dictionary.

This page was generated on 13 Mar 2021. The individual pages are regenerated once a week to reflect the previous week's worth of corrections, which are performed and uploaded by volunteers.

The copyright on this dictionary is expired. You are welcome to copy the data below, post it on other web sites, create derived works, or use the data in any other way you please. As a courtesy, please credit the Germanic Lexicon Project.

SKILJANLIGA -- SKIPATOLLR. 547

þér ekki skiljask (láta) þat er á mót er þínum vilja. 625. 68. III. part. skilinn, q.v.

skiljan-liga, adv. distinctly, Mar.

skiljan-ligr, adj. distinct, Skálda 174: intelligible, Sks. 157; ú-skiljanligr, unintelligible.

skil-kvángask að, dep. to marry lawfully, Rétt. 44.

skillingr, m. [Goth. skilliggs; A.S. scilling; Engl. shilling; Dan. skilling], a shilling, Þkv. 32, Eg. 278, 280: as a rendering of the Hebr. shekel, Stj. 363. 396, 461, 534, Mar. 1202; gull-s., Ó.H. 22.

skil-lítill, adj. not very truthful, Sturl. i. 56, 193.

skil-máli, a, m. a condition, term, stipulation, Eg. 35, Stj. 38, 173, freq. in mod. usage.

skil-merki, n. [Dan. skjelle-mærke], a land-mark, Gþl. 452. skilmerki-ligr, adj. (-liga, adv.), distinct.

skilmi, n. [Dan. skimmel; Shetl. skilm], mustiness; and skilma, að, to be covered with mouldiness, (Oldn. Ordb.)

skilnaðr, m. a separation, Grág. ii. 13, 114: a separation, divorce, i. 378, Fms. x. 348: a parting, Stj. 479; at skilnaði, at their parting, at last, Eg. 574, 575, Nj. 106, Fms. viii. 258. II. distinction, Stj. 271.

skilning, f. (in mod. usage skilningr, m.), a separation, division; einn Guð þrennr í skilningu, Hom. 146; Guð görði himna í skilningu, Eluc. 9; s. millum íllra hluta ok góðra, Sks 502; þær þrjár skilningar er einn Guð, Gþl. 40. II. discernment, understanding, intellect, Barl. 23, 45; skilningar andi, Sks. 611; skilningar himinn, Fas. iii. 665; leiða til fullrar skilningar, Sks. 309 B; fá skjóta s. á e-u, Fms. i. 97: koma skilningu á e-t, Mar.; eptir honum hurfu margir menn í skilningu, Ver. 95; rétta skilning, kunna góða s. á e-u, Sks. 51, 493 B; mikla s. ok minni, Stj. 70; vit ok s., Skálda 169. 3. sense, meaning; ek hefi hina s., at ..., but I think, that..., Nj. 142; meðr annarri s., Stj. 53; þessor er ráðning ok s. draums þíns, 200; hann bauð þeim gæta hverja skilning þeir skildi á hverju hafa, Barl. 22; eigi skaltú þvilíka s. hafa á þessu máli, 45; án skilning þeirra orða, Anecd. 2. COMPDS: skilningar-lauss, adj. senseless, without understanding, Sks. 246 B: a brute, s. skepna, 45. skilningar-vit, n. pl. mother-wit, sense, instinct, Stj. 98, 101: the (five) senses, 20, freq. in mod. usage.

skilningr, m. = skilning, sense, meaning, understanding; þann skilning, Stj. 2; skilningi, id.; andaligr s., 25, 50; var í bréfinu sá s., Bs. i. 803, 838; þessi o:ð bera þann skilning, ii. 42; þat er minn s. at sú skipan á at standa, i. 827; tvenna skilninga, Skálda 207, and so in mod. usage: skilnings-góðr, clever; skilnings-laus, -lítill, adj. senseless, of small understanding,

skil-orð, n. a condition, stipulation, terms (= skildagi), Jb. 282, Gþl. 307, 483, K.Á. 112, Fms. vi. 19, passim: a regulation, fjár s., N.G.L. i. 75: a decision, með sex manna skilorði, ii. 142.

skil-rekki, n. an account, proof, evidence; með skynsemd ok s., Stj. 142, 150, 163, cp. 23, v.l.

skil-rekkr, adj. trustworthy, respectable; skilrekkir menn, Stj. 90, 142.

skil-ríki, n. a proof, evidence, = skilrekki; sýna s. til e-s, Grett. 121 A; sýna e-t með s., Jb. 170; sýna fullt s., Dipl. ii. 16; með fullu s., Th. 4; skrár ok s., Pm. 68; eptir því sem góðra manna s. þar um vátta, 46; fyrndar s., a proof of prescription, Dipl. ii. 5. 2. of a deed (as a document), Ann. 1361; bréf ok skilríki (plur.), Bs. i. 818, freq. in mod. usage, but skilrekki seems to be the older and truer form.

skil-ríkliga, adv. clearly, conclusively, Gþl. 18 (Jb. 48), Karl. 554; frankly, H.E. i. 487.

skil-ríkr, adj. - skilrekkr; s. maðr, Nj. 235, Fms. xi. 101, K.Á. 208, Gþl. 58, Grett. 90 A; s. bóndi, 110. 2. conclusive; skilríkt bréf, s. skript, Stat. 274, Bs. ii. 131; tjá skilríkt, to tell distinctly, 121.

skil-samr, adj. (-semi, f.) = skilríkr.

skil-vangi, a, m. = skildagi, N.G.L. i. 136, 151.

skil-vísi, f. an account; göra s. fyrir kaupum, Gþl. 493.

skil-vísliga, adv. clearly, conclusively, with despatch, promptly, Gþl. 66, Dipl. ii. 13, Anecd. 66, Sks. 57, 282 B, 315.

skil-vísligr, adj. trustworthy, authentic, Stj. 17, Anecd.; öll bréf eiga á sér s. mörk, marks proving their authenticity, 88.

skil-víss, adj. = skilríkr, trustworthy; s. maðr, Ld. 274; í skilvísum bókum, Stj. 17, 41, 58.

skil-vænn, adj. = skilvíss, K.Á. 52.

skil-yrði, n. = skilorð, Fms. vi. 194, D.N., freq. in mod. usage.

SKIMA, að, to look all around, of a restless and eager look; hann skimar at fé sínu, Fas. i. 7; s. í allar áttir; see skuma.

skimuðr, m., poët. a he-goat, Edda (Gl.)

SKIN, n. [skína], sheen, shining, of the sun, moon, stars; skin sólar ok tungls, 623. 21; hann ræðr fyrir regni ok skini sólar, Edda 16; einn dag var skin heitt, Fms. i. 118, vi. 411; þann dag var fagrt veðr af skini, x. 344; höfðu þeir skorpnat í skininu, Háv. 47, passim: sól-skin, sunshine; tungl-skin, moonshine; a poët. name of the moon, Alm. 2. show = Germ. schein; yfir-skin, mod. COMPDS: Skin-faxi, a, m. Sheen-mane, name of the sun-horse, Edda. skin-hringr, m. a nickname, Fms. viii.

skingr, n. a kind of cloth; Grönl. H.M. iii. 96, Flóv., D.N.

skininn, part. bleached, withered; s. bein.

SKINN, n. [a specially Scandin. word, not known to the Saxon and Germ., unless Germ. schinden ( = to flay) is of the same root; the Engl. skin is probably a borrowed Norse word, esp. as sk is not represented by sh] :-- a skin; húð af nauti, skinn af sauði, N.G.L. i. 420; bera (fall) af skinni, K.Þ.K., passim; sauð-skinn, sheep-skin; skinna tíund, N.G.L. i. 462. II. plur. skins, of fur or a furred cloak, Fms. vii. 34; grá skinn, 352; hvít skinn, Rétt. 2. 10; hann tók þá skinn sín er hann hafði á herðum sér, ok lagði undir höfuð Knúti konungi, 368; hann gaf honum skinn góð ok klæddi hann vel, 397; þat var skikkja ok pelldregin yfir skinnin, Lv. 41; cp. 'axlede han sit skin' in Dan. ballads. Skinna-björn, a nickname, from fur-trading in Russia (Hólmgarðr), see Landn. 3, ch. 1. skinns-litr, m. complexion of skin, Nj. 219, Bárð. 164, Fms. iii. 189. skinna-vara, u, f. 'skin-ware,' peltry, fur-ware, Eg. 69, Fms. x. 75, Ó.H. 134, Landn. 169, v.l. 7.

B. As adj. of skin: skinn-beðr, m. a bed in a skin case, Dipl. iii. 4, 18. skinn-brækr, -fat, -feldr, -hosa, -hjúpr, -húfa, -kápa, -klæði, -kufl, -kyrtill, -ólpa, -rokkr, -sokkr, -stakkr ..., skin (or leather) breeks, garment, cloak, hose, jacket, cap, etc. ..., Bs. i. 355, Fbr. 139, Mart. 123, Sturl. ii. 120, Dipl. v. 18, Fms. v. 183, vi. 305, 422, x. 204, 401, Sks. 549, Orkn. 326, Hkr. iii. 166, Þorf. Karl. 430, Sturl. iii. 147, Fas. ii. 93, iii. 471 (Skinn-húfa is also the name of a giantess), Greg. 59, Glúm. 351, Fs. 52, Eb. 68 new Ed., 192, MS. 4. 8, Nj. 356, Boll. 356, Finnb. 222, in mod. usage.

skinna, u, f. a skin, piece of vellum, in compds, Fagr-skinna, Morkin-s., Grá-s., Hrokkin-s., Gull-s., Rauð-s., see prefaces to Icel. Edd. of Sagas.

skinnari, a, m. a skinner, tanner, 656 C. 8.

skinn-bjartr, adj. bright-skinned, of complexion, Lex. Poët.

skinn-dráttr, m. 'skin-pulling,' an athletic game, uncertain what; ef maðr gengr til fangs eðr skinndráttar at vilja sínum ábyrgist sá sik sjálfr at öllu, N.G.L. ii. 59.

skinn-dreginn, part. lined ivith fur, Ísl. ii. 223.

skinn-hvítr, adj. white-skinned, = skinnbjartr.

skinni, a, m. a nickname, a skinner, Vápn. 5.

skinn-klæðast, d, to put on one's skin clothes, of fishermen.

skinn-klæði, n. a suit of skin clothes; see skinn B,

skinn-lauss, adj. skinless, with abraded skin, Fas. iii. 393.

skinn-leikr, m. a 'skin-game,' = skinndráttr, Sturl. iii. 188, Háv. 54, Fbr. 140, Bs. i. 648, 680.

skinn-ræstinn, adj. white-skinned.

skinn-sokkr, m. skin-socks, worn by fishermen; see skinn B.

skinn-spretta, u, f. a scratch of the skin.

skinn-stakkr, m. a skin cloak, used by fishermen; see skinn B.

skinn-vefja, u, f. a nickname, Bárð.

skinn-þaktr, part. skin-thatched, skin-covered, Stj.

SKIP, n. [Ulf. skip = GREEK; a word common to all Teut, languages, ancient and modern] :-- a ship; it is the generic name, including ships of every size and shape; lang-skip, a long ship, a war ship (including dreki, skeið, snekkja); kaup-skip, a merchant ship (including knörr, buzza, kuggr); even of ferry-boats on lakes, rivers, channels, hafa skip á á (river), Grág. ii. 267; haf-skip, a sea-going ship; segl-skip, róðrar-skip, N.G.L. i. 335, Ld. 300, Hkr. i. 152, Fms. i. 38; ríða til skips, Nj. 4, and in countless instances: of a ship-formed candlestick, járn stika með skipi, Dipl. v. 18. For the heathen rite of burying a man in a ship, see Landn. 81, Ld. 16, Gísl., cp. also Yngl. S. ch. 27; Skjöld. S., of king Ring in Arngrim's Suppliments (MSS.) II. COMPDS: 1. with gen. plur.: skipa-afli, a, m. a naval force, Sturl. iii. 65, Fms. vii. 248. skipa-búnaðr (-búningr, Fms. x. 119), m. the fitting out of ships, making ready for sea, Fms. viii. 380, ix. 215. skipa-farir, f. pl. = skipa-ferð, Orkn. 428, Fms. iv. 50, Þiðr. 249. skipa-fé, n. a ship-tax, Rétt. 1. 5, H.E. i. 414, Jb. 459. skipa-ferð, f. = skip-ferð, Gullþ. 67, Fms. vi. 321. skipa-fjöldi, a, m. a multitude of ships, Magn. 450. skipa-floti, a, m. a fleet of ships, Fs. 16, Nj. 8. skipa-gangr, m. = skipaferð, Fms. vi. 238, 321, Bs. ii. 131. skipa-görð, f. ship-building, Fms. ii. 107, viii. 105, Rétt. 42. skipa-herr, m. a naval force. Eg. 13, 31, Fms. iii. 74. skipa-kaup, n. the trading with a ship in harbour,Grág. ii. 406. skipa-kostr, m. = skipaafli, Eg. 117, 527, Fms. i. 20, Orkn. 380. skipa-lauss, adj. without ships, Fms. xi. 180. skipa-leið, f. the 'ship-road,' way by sea, Fms. x. 92. skipa-leiðangr, m. a levy in ships, Rétt. 81. skipa-leiði, n. = skipaleið. Fms. x. 85. skipa-leiga, u, f. the hire of a ship, H.E. i. 394. skipa-lið, n. a naval force, Eg. 7, Fms. i. 147, vi. 225. skipa-lýðr, m. shipmen, seamen, Fb. i. 122. skipa-lægi, n. a berth, Landn. 54, Fms. vii. 122. skipa-maðr, m. a shipman. mariner, pl. a crew, Grág. i. 451, Nj. 133, Rd. 227, Fms. x. 244. skipa-meðferð, f. shipping business, Grág. ii. 394. skipa-orrosta, u, f. a sea-fight, Sks. 395. skipa-reiði, a, m. a ship's rigging, Skálda 194. skipa-saumr, m. [Dan. skibs-stöm], ship-nails, Fms. ix. 377. skipa-smiðr, m. a ship-wright, Eg. 135. skipa-smíð, f. sbip-building, Stj. 570. skipa-stóll, m. a supply of ships, fleet, Fms. vii. 292, viii. 163, 177, x. 414, Stj. 346. skipa-tollr, m.